Ξεφορτωθείτε τα κουνούπια πριν καν εμφανιστούν!

Η φύση έχει προνοήσει, όχι μόνο για την…αναπαραγωγή των κουνουπιών αλλά και για την προστασία μας από αυτά...

Κι αν όλον το χειμώνα τα είχαμε ξεχάσει, τώρα που μπαίνει σιγά σιγά το καλοκαιράκι οι απρόσκλητοι επισκέπτες κάνουν την εμφάνισή τους και είναι ιδιαίτερα… προκλητικοί και ενοχλητικοί. Χωρίς ταμπλέτες και αεροζόλ, μάθετε παρακάτω πώς θα «πολεμήσετε» τα κουνούπια με φυσικούς τρόπους και θα τα κρατήσετε για πάντα μακριά σας…

Λιμνάζοντα νερά;

Τα λιμνάζοντα νερά είναι χώρος «διασκέδασης» και συγκέντρωσης για τα κουνούπια. Με απλά λόγια, είναι ο χώρος όπου αναπαράγονται. Για τον λόγο αυτό, αποφύγετε να έχετε στη βεράντα σας, το μπαλκόνι ή τον κήπο σας πλαστικά περιτυλίγματα, μουσαμάδες, ελαστικά, πιατάκια φυτών, παιχνίδια των παιδιών και φραγμένες υδρορροές.

Επίσης, αν έχετε πουλιά σε κλουβιά, φροντίστε να αλλάζετε το νερό τους τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα και φυσικά, το ίδιο πρέπει να κάνετε και με τα υπαίθρια κύπελλα των κατοικίδιων ζώων σας.

Φυτέψτε τα σωστά φυτά

Τα φυτά, όπως η μέντα, το δεντρολίβανο, ο κατιφές και ο βασιλικός λέγεται ότι έχουν χαρακτηριστικές οσμές που απεχθάνονται τα κουνούπια. Απλά ανακινήστε τα φύλλα τους για να απελευθερώσουν το άρωμά τους ή τρίψτε τα στο δέρμα και τα ρούχα σας για καλύτερη προστασία.

Μάλιστα την επόμενη φορά, που θα κάνετε μπάρμπεκιου, θυμηθείτε να ρίξετε λίγο φασκόμηλο ή δεντρολίβανο στα κάρβουνα για να διώξετε τα κουνούπια.

Φροντίστε να είστε δροσερός

Στα κουνούπια δεν αρέσει το κρύο και τα ισχυρά ρεύματα του αέρα. Η καλύτερη λύση είναι να καθήσετε δίπλα σε έναν ανεμιστήρα για να κρατήσετε τα ενοχλητικά έντομα μακριά σας.

Τι χρώμα φοράτε;

Όταν ετοιμάζεστε να πάτε την καλοκαιρινή (πλέον) βόλτα σας, επιλέξτε να φορέσετε ανοιχτά ρούχα, καθώς τα κουνούπια έλκονται από τα σκούρα χρώματα.

Ο θαυματουργός μαϊντανός

Μπορείτε να φτιάξετε το δικό σας απωθητικό κουνουπιών, τοποθετώντας τριμμένο μαϊντανό σε ένα βάζο αναμεμειγμένο με ξίδι από μηλίτη. Τρίψτε το μείγμα στο δέρμα σας ή βουτήξτε ένα μαντήλι σε αυτό και δέστε το στο χέρι, το λαιμό ή στο καπέλο σας, για να μη σας πλησιάζουν τα κουνούπια.

Λάμπες φθορίου για έξω

Τα κουνούπια έλκονται από τα φώτα πυρακτώσεως. Για εξωτερικό φωτισμό, καλύτερο θα ήταν να επιλέξετε λαμπτήρες φθορίου, οι οποίοι απωθούν τα κουνούπια.

Φάτε σκόρδο

Το σκόρδο είναι ευεργετικό για την υγεία σας και για έναν ακόμα λόγο, εκτός από τους ήδη γνωστούς: δε σας τσιμπούν κουνούπια. Όταν τρώτε σκόρδο, ιδίως σε μεγάλες ποσότητες, μια αόρατη στρώση από το έλαιο του σκόρδου διαρρέεται από τους πόρους του σώματος εμποδίζοντας τα κουνούπια να σας πλησιάσουν. Αν πάλι δε σας αρέσει η ιδέα του σκόρδου στο φαγητό σας, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το χυμό του σκόρδου για να δημιουργήσετε ένα φυσικό απωθητικό.

Αναμείξτε ένα μέρος χυμό σκόρδου με 5 μέρη νερού σε ένα μικρό μπουκάλι με απλικατέρ, ανακινήστε καλά πριν από τη χρήση και ψεκάστε ελαφρά στα εκτεθειμένα μέρη του σώματός. Η τακτική αυτή είναι ικανή να κρατήσει τα κουνούπια μακριά για 5 έως 6 ώρες. Αν ούτε αυτή η πρόταση σας ικανοποιεί, βουτήξτε λωρίδες βαμβακερού υφάσματος στο μείγμα του σκόρδου και σκεπάστε τα «στρατηγικά» σημεία της βεράντας και του κήπου σας.

Καφεδάκι στη… χόβολη!

Μία πιο…ελληνική λύση βέβαια, είναι να βάλετε σε ένα αλουμινόχαρτο αρκετό ελληνικό καφέ και να τον ανάψετε. Ο καφές θα σιγοκαίει και η αποπνικτική (ομολογουμένως) μυρωδιά του θα διώξει τα κουνούπια (ίσως και εσάς) από τη βεράντα σας.

πηγή: clickatlife.gr

Πάρε μας μανούλα μου στο σπίτι και εμείς δεν θα πεινάμε ποτέ...

Βρέθηκα σήμερα σε ένα νηπιοτροφείο στην Καλλιθέα όπου φιλοξενεί παιδιά, που αδυνατούν οι γονείς να τους προσφέρουν ακόμη και την απαραίτητη διατροφή!!!

Εκεί λοιπόν εκτυλίχθηκε το εξής περιστατικό:

Μια μητέρα επισκέφθηκε τα παιδιά της για να μείνει λίγο μαζί τους, πέρασε η ώρα με αγκαλιές χαρές και παιχνίδια.

Ήρθε η ώρα όμως που έπρεπε να φύγει.

Κλάματα, τα μικρά κρατούσαν την μανούλα με τα χεράκια τους τόσο σφιχτά, που την πονούσαν, ενώ εκείνη το μόνο που μπορούσε να δώσει ήταν υποσχέσεις ότι θα ξανάρθει την επομένη ημέρα Τότε ήταν που το μεγαλύτερο, με ποτάμι τα δάκρυα άρχισε να την παρακαλάει με δυνατή φωνή να τα πάρει στο σπίτι…

«Δεν μπορώ καρδούλα μου, δεν έχουμε τίποτα στο σπίτι ούτε να φάμε…»

Το πρόσωπο της μικρής σοβάρεψε, σκέφτηκε λίγο και έδωσε την πιο συγκλονιστική λύση στο πρόβλημα που έχω ακούσει στην ζωή μου:

«Πάρε μας μανούλα μου στο σπίτι και εμείς δεν θα πεινάμε ποτέ……»

Προς άπαντες υπευθύνους: Όλα εδώ πληρώνονται!

Γράφει ο Αγγελόπουλος Περικλής filonoi.gr

madata.gr

Την Κυριακή η μεγαλύτερη πανσέληνος του 2013...

Δύο εντυπωσιακά φαινόμενα που σηματοδοτούν επίσημα την έλευση του καλοκαιριού αναμένονται αυτή την εβδομάδα.

Συγκεκριμένα, η Παρασκευή θα είναι ή μεγαλύτερη μέρα του χρόνου, ενώ την Κυριακή θα δούμε τη μεγαλύτερη πανσέληνο του 2013.

Την Παρασκευή είναι το λεγόμενο θερινό ηλιοστάσιο, αφού στο βόρειο ημισφαίριο της Γης το καλοκαίρι (και στο νότιο ημισφαίριο ο χειμώνας) ξεκινά επίσημα στις 1:04 π.μ. την Παρασκευή, 21 Ιουνίου.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο βόρειος άξονας της Γης είναι ελαφρά στραμμένος προς τον ήλιο, έτσι ώστε το βόρειο ημισφαίριο να εκτίθεται πιο άμεσα στο ηλιακό φως και να βιώνει υψηλότερες θερμοκρασίες. Αντίθετα, οι περιοχές νότια του ισημερινού βρίσκονται μακριά από τον ήλιο, το φως του οποίου χάνεται, δημιουργώντας ψυχρότερες θερμοκρασίες.

Μάλιστα λόγω της έντονης έκθεσης του βορείου ημισφαιρίου στο Ήλιο, η πρώτη μέρα του καλοκαιριού, δηλαδή η 21η Ιουνίου, είναι η μεγαλύτερη μέρα του χρόνου, αφού το ηλιακό φως διαρκεί περισσότερο από κάθε άλλη μέρα.

Παράλληλα, δύο μέρες μετά το θερινό ηλιοστάσιο, τις πρώτες πρωινές ώρες της Κυριακής, 23 Ιουνίου, η Σελήνη θα φτάσει επισήμως στην πλήρη φάση της και ταυτόχρονα στο πιο κοντινό της σημείο στη Γη (μόλις 356.990 χιλιόμετρα) δημιουργώντας τη μεγαλύτερη πανσέληνο του χρόνου.

Η τροχιά του φεγγαριού είναι σε σχήμα αυγού, και υπάρχουν φορές που είναι στο περίγειο, δηλαδή στη μικρότερη απόσταση της από τη Γη, ή στο απόγειο, δηλαδή στην πιο μακρινή απόσταση της από τη Γη. Εάν ωστόσο το περίγειο συμβαίνει ταυτόχρονα με την πανσέληνο, τότε στη Γη έχουμε την ευκαιρία να δούμε τη μεγαλύτερη πανσέληνο της χρονιάς.

Η επόμενη φορά που το φεγγάρι θα φτάσει σε παρόμοιο «μέγεθος» θα είναι σε περισσότερο από ένα χρόνο, 10 Αυγούστου του 2014, και θα είναι 5 χιλιόμετρα πιο κοντά στη Γη από την τελευταία φορά.

apocalypsejohn.com/

Εφευρέσεις κατά ... τύχη, που απέφεραν εκατομμύρια

Όταν ο εφευρέτης έχει την τύχη σύμμαχο!

Κάθε πετυχημένος άνθρωπος του πλανήτη ξέρει καλά ότι η επιτυχία είναι ο ιδανικός συνδυασμός ταλέντου, σκληρής δουλειάς και μιας γερής δόσης από τύχη.

Υπάρχουν βέβαια και κάποιοι που χρωστούν την καριέρα και τα πλούτη τους περισσότερο στην καθαρή τύχη παρά στην καινοτόμα ιδέα ή τις ικανότητες.

Κι αυτό γιατί η μοίρα διαδραματίζει τον δικό της ρόλο στα ανθρώπινα πεπραγμένα, κάνοντας κάποιες συμπτωματικές εφευρέσεις ιδιαίτερα επικερδείς περιπέτειες!

Ας δούμε λοιπόν 10 τέτοιους τυχερούς εφευρέτες που λειτουργούν ως πρότυπα για κάθε καινοτόμο μυαλό που επιζητεί να τα καταφέρει στη ζωή.

Κι ενώ τα πράγματα που έφεραν στο φως αποδίδονται εν πολλοίς στη στιγμή, δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι έγιναν κατόπιν εκατομμυριούχοι...

Frank Epperson: Popsicle

Ο 11χρονος Frank Epperson έμελλε να γίνει θρύλος της Αμερικής όταν μια κρύα χειμωνιάτικη νύχτα του 1905 ξέχασε ένα μείγμα από μαγειρική σόδα και νερό, με ένα καλαμάκι μέσα, στη βεράντα του σπιτιού του. Χωρίς να το ξέρει, είχε «εφεύρει» το παγωμένο γλειφιτζούρι! Το καινοτόμο προϊόν έπρεπε να περιμένει βέβαια άλλα 18 χρόνια, μέχρι το 1923, για να βρει τη θέση του στο μυαλό του δημιουργού του: λειτουργώντας το καρότσι του με τις λεμονάδες, ο Epperson θυμήθηκε την παγωμένη λιχουδιά της νιότης του και άρχισε να την παράγει, ονομάζοντάς τη «Eppsicles». Την επόμενη χρονιά πατεντάρισε το παγωμένο γλειφιτζούρι και ίδρυσε την Popsicle Corporation, ενώ μέχρι το 1928 είχε πουλήσει περισσότερα από 60 εκατομμύρια Popsicles! Τη χρονιά μάλιστα που πέθανε, το 1983, η Unilever πλήρωσε 155 εκατομμύρια δολάρια για να αποκτήσει τα δικαιώματα της φίρμας του...

Harry Coover: Super Glue

Στον κολοφώνα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ο Αμερικανός χημικός Harry Coover και η ερευνητική του ομάδα στην Eastman Kodak πειραματίζονταν με ένα εξαιρετικά κολλώδες χημικό, στην προσπάθεια να αναπτύξουν ένα διαφανές πλαστικό. Απέτυχαν βέβαια παταγωδώς στο έργο τους, με τα πειράματά τους να καταλήγουν σε μια ιδιαίτερα δυνατή κόλλα, τη Super Glue! Η ιδέα έπρεπε να περιμένει μέχρι το 1958 για να κυκλοφορήσει στην αγορά, φέρνοντας στην εταιρία εκατομμύρια δολάρια. Ο Dr Coover θα έριχνε μάλιστα στην αγορά άλλες 320 πατέντες για νέα προϊόντα, προσφέροντας στην Kodak πωλήσεις μεταξύ 1,8 - 2,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων! Ο ίδιος ανέπτυξε περαιτέρω την κόλλα του για ιατρικές χρήσεις, η οποία χρησιμοποιήθηκε ευρέως στον πόλεμο του Βιετνάμ ως αιμοστατικό για τους τραυματισμένους στρατιώτες, ενώ σήμερα χρησιμοποιείται στη χειρουργική. Μέχρι τον θάνατό του, ο Coover είχε κατοχυρώσει 460 πατέντες, με την πλέον επικερδή ωστόσο να έχει προέλθει από κατάφωρη αποτυχία...

William Henry Perkin: Μοβ χρωστική

Ο Βρετανός χημικός William Henry Perkin, σε ηλικία 18 ετών το 1856, προσπαθούσε να βρει μια αποτελεσματική θεραπεία για την ελονοσία. Αντ' αυτού, κατέληξε με μια συνθετική χρωστική μοβ απόχρωσης! Πατεντάρισε στα γρήγορα τη διαδικασία παραγωγής της βαφής και την επόμενη χρονιά άνοιξε το πρώτο εργοστάσιο οργανικής χημείας του κόσμου έξω από το Λονδίνο. Η συνθετική μοβ χρωστική του έγινε αυτόματα παγκόσμια επιτυχία στον κόσμο της μόδας, ενώ ακόμα και η βασίλισσα Βικτορία εντοπίστηκε να περιφέρεται στη Βασιλική Έκθεση του 1862 μέσα σε μοβ μεταξένιο φόρεμα! Η μοβ ανιλίνη βγήκε βέβαια εκτός μόδας μέχρι το 1870, ο Perkin είχε προλάβει ωστόσο να γίνει εκατομμυριούχος. Πριν κλείσει τα 36 του, πούλησε τη βιομηχανία του και έζησε έκτοτε βασιλικά με τα κέρδη, αφιερώνοντας απερίσπαστα πια τη ζωή του στην έρευνα...

Roy Plunkett: Τεφλόν

Ο Αμερικανός ερευνητής Roy Plunkett πειραματιζόταν το 1938 με εναλλακτικά αέρια για το ψυκτικό φρέον (για λογαριασμό της Dupont), όταν ξέχασε έξω ένα δείγμα για μια ολόκληρη νύχτα. Το επόμενο πρωινό, το αέριο είχε μεταμορφωθεί σε ένα υπόλευκο κερί. Αντί να ξεφορτωθεί το έκτρωμα, ο συνεπής ερευνητής σκέφτηκε να το ερευνήσει, ανακαλύπτοντας μια σειρά από ασυνήθιστες ιδιότητες. Μέχρι το 1945 είχε πατεντάρει την εφεύρεση ως τεφλόν, με την Dupont να βρίσκει μια πλειάδα εφαρμογών για το νέο προϊόν, από μαγειρικά σκεύη μέχρι και μόνωση καλωδίων. Μέχρι το 1975 όταν και συνταξιοδοτήθηκε, ο Plunkett ήταν πλέον διευθυντής του τμήματος ερευνών για το φρέον, με την εταιρία να έχει βγάλει κυριολεκτικά δισεκατομμύρια από τη συμπτωματική εφεύρεση του υπαλλήλου της...

Leo Hendrik Baekeland: Βακελίτης

Ο Βέλγος χημικός έμελλε να γίνει ο πατριάρχης των πλαστικών όταν ανέπτυξε το 1907 το πολυμερές που θα ονομαζόταν βακελίτης και θα σάρωνε την αγορά: από μαγειρικά σκεύη μέχρι και χρήση σε ραδιόφωνα και τηλέφωνα. Ο Baekeland άλλο βέβαια έψαχνε να βρει: ένα υποκατάστατο του βερνικιού λάκας ήθελε να παρασκευάσει ο ερευνητής, κι όταν θεώρησε ότι έφτασε κοντά ζέστανε την ουσία του σε μια χύτρα ταχύτητας. Κάνοντας αυτό, το πλαστικό είχε μόλις γεννηθεί, το «υλικό των χιλίων χρήσεων», με τον ίδιο να ιδρύει το 1910 την General Bakelite Company και να γίνεται ζάμπλουτος. Ο Baekeland ήταν μάλιστα ήδη πλούσιος από παλιότερη εφεύρεσή του, το Velox, μια μέθοδο επεξεργασίας χαρτιού, την οποία και είχε πουλήσει για 1 εκατομμύριο δολάρια. Το 1939 πούλησε τη φίρμα του στην Union Carbide και έζησε ακόμα καλύτερα...

Robert Chesebrough: Βαζελίνη

Ο 22χρονος Νεοϋρκέζος χημικός βρισκόταν το 1859 στην Πενσιλβάνια κυνηγώντας το όνειρο του πετρελαίου. Παρατήρησε λοιπόν ότι οι εργάτες των πετρελαϊκών χρησιμοποιούσαν μια κολλώδη ουσία για να θεραπεύουν κοψίματα και καψίματα στα χέρια τους, ένα υποπροϊόν του πετρελαίου. Όντας χημικός, πήρε ένα μικρό δείγμα της «κέρινης ράβδου», όπως την ονόμαζαν οι εργάτες, στο σπίτι του για περαιτέρω έρευνα. Σύντομα θα κατάφερνε να απομονώσει τον «ζελέ πετρελαίου» από την ουσία, πατεντάρισε τη διαδικασία και το 1872 άνοιξε την επιχείρησή του. Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1880, ο Chesebrough πουλούσε βαζελίνη στην Αμερική με ρυθμό ένα βάζο το λεπτό! Η βαζελίνη πωλούταν ήδη σε Αγγλία, Γαλλία και Ισπανία, ενώ μέχρι το 1911 νέα εργοστάσια παραγωγής βαζελίνης λειτουργούσαν πλέον στην Ευρώπη, την Αφρική και τον Καναδά. Ο Chesebrough πέθανε πλούσιος το 1933, η εταιρία του ωστόσο συνέχισε να δρέπει τους καρπούς της εφεύρεσής του για πολύ ακόμα. Κι όταν η Chesebrough-Ponds πουλήθηκε στη Unilever το 1987, μετρούσε κέρδη 75 εκατομμυρίων δολαρίων τον χρόνο...

Joseph McVicker: Play-Doh

Πολύ πριν γίνει η περίφημη φίρμα πλαστελίνης, αγαπημένη από όλα τα παιδιά της οικουμένης, το Play-Doh κυκλοφορούσε για 22 ολόκληρα χρόνια ως καθαριστικό ταπετσαριών! Το 1954, ο Αμερικανός Joe McVicker εργαζόταν για την Kutol, την εταιρία που πουλούσε την ουσία, όταν τον προσέγγισε η κουνιάδα του με μια ιδέα: είχε πάρει λίγη από τη μη τοξική ουσία στον βρεφονηπιακό σταθμό όπου δούλευε και τα παιδιά τη λάτρεψαν! Ο McVicker είδε αμέσως τις εμπορικές δυνατότητες της πλαστελίνης και άρχισε να πειραματίζεται με την ουσία: της πρόσθεσε χρωστικές και της έδωσε ένα ευχάριστο άρωμα αμυγδάλου. Ίδρυσε κατόπιν την εταιρία Rainbow Crafts, ως θυγατρική της Kutol, και ξεκίνησε να πουλά το νέο προϊόν, που ονομάστηκε Play-Doh, την ίδια στιγμή που η Kutol συνέχισε να πουλά το καθαριστικό ταπετσαριών σε φτηνότερη μάλιστα τιμή. Οι πωλήσεις της Kutol εκτοξεύτηκαν από τις 100.000 δολάρια το 1954 σε 3 εκατομμύρια δολάρια σε τέσσερα μόλις χρόνια! Το 1960, ο McVicker κατοχύρωσε την πατέντα της πλαστελίνης και εγκατέλειψε την Kutol, με το Play-Doh να πουλά περισσότερα από 1 εκατομμύριο βαζάκια τον χρόνο στις ΗΠΑ πριν αρχίσει τις εξαγωγές στην Ευρώπη το 1964. Λίγο αργότερα, η General Mills πρόσφερε στον McVicker 3 εκατομμύρια δολάρια για την πατέντα του, συμφωνία που αποδέχτηκε ο ερευνητής με χαρά...

Arthur Fry: Σημειώματα Post-it

Ο Αμερικανός επιστήμονας πρέπει να είχε θεία έμπνευση όταν μια Κυριακή του 1973 συνέλαβε την ιδέα του post-it note την ώρα που τραγουδούσε στην εκκλησιαστική χορωδία της ενορίας του! Ο ερευνητής είχε μόλις παρακολουθήσει ένα σεμινάριο του συναδέλφου του Spencer Silver, ο οποίος είχε εφεύρει μια κόλλα με μοναδικές ικανότητες, δεν μπορούσε ωστόσο να δει πώς θα αξιοποιούταν εμπορικά η ιδέα του. Η στιγμή «εύρηκα» ήρθε για τον Fry όταν ο σελιδοδείκτης που χρησιμοποιούσε στο υμνολόγιό του έπεφτε συνεχώς από τη θέση του. Σκέφτηκε τότε την κόλλα του συναδέλφου και το πόσο ιδανικά θα μπορούσε να συγκρατήσει τον σελιδοδείκτη πάνω στη σελίδα. Ξεκίνησε λοιπόν να πειραματίζεται και σύντομα άφηνε μηνύματα στο αφεντικό του με το νέο του προϊόν! Χρειάστηκαν βέβαια άλλα 7 χρόνια για να κυκλοφορήσει το κολλητικό χαρτάκι στην αγορά, καθώς η διοίκηση είχε τις ενστάσεις της, αν και η ιστορία δεν θα τη δικαίωνε: περισσότερες από 400 εκδοχές των post-it πωλούνται σήμερα σε 100 χώρες, με τις πωλήσεις να φτάνουν στα 6 δισεκατομμύρια κομμάτια τον χρόνο. Τι κέρδισε ο Fry από την όλη ιστορία; Προαγωγή και καλύτερο μισθό, ενώ πλέον απολαμβάνει μια άνετη ζωή στη σύνταξη...

Percy Spencer: Φούρνος μικροκυμάτων

Ο Αμερικανός μηχανικός πειραματιζόταν με μια συσκευή που θα εντόπιζε εχθρικά αεροπλάνα κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν τα μικροκύματα από το ραντάρ έλιωσαν μια σοκολάτα που κρατούσε στην τσέπη του! Ξεκίνησε λοιπόν να δοκιμάζει τι θα συμβεί με ποπκόρν και αυγά, όταν συνέλαβε την ιδέα της περαιτέρω ανάπτυξης της συσκευής, γεγονός που κρατούσε επτασφράγιστο μυστικό. Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του '40 είχε κατοχυρώσει την πατέντα για τη χρήση μικροκυμάτων στην κουζίνα, με τους πρώτους φούρνους μικροκυμάτων να είναι βέβαια ιδιαίτερα ακριβοί. Μέχρι το 1975 όμως, το 14% των αμερικανικών νοικοκυριών μαγείρευαν το καθημερινό φαγητό με τη βοήθεια των μικροκυμάτων, με τον Spencer, ο οποίος κατοχύρωσε 150 πατέντες σε όλη του τη ζωή, να γίνεται αντιπρόεδρος στην εταιρία που δούλευε (Raytheon). Η κληρονομιά του θα έκανε την αγορά φούρνων μικροκυμάτων μια ιδιαίτερα επικερδή επιχείρηση 25 δισεκατομμυρίων δολαρίων τον χρόνο...

George de Mestral: Βέλκρο

Ο Ελβετός μηχανικός απολάμβανε την πρωινή του βόλτα στην εξοχή το 1941 όταν συνειδητοποίησε πόσο δύσκολο ήταν να αφαιρεί τα αγκάθια και τα ανθάκια που κολλούσαν στο παντελόνι του αλλά και στο τρίχωμα του σκύλου του. Έβαλε λοιπόν τα τριβόλια κάτω από το μικροσκόπιο και παρατήρησε τα εκατοντάδες μικροσκοπικά αγκαθάκια που ευθύνονταν για τις κολλητικές ιδιότητές τους. Ο de Mestral αποφάσισε λοιπόν να εφεύρει ένα νέο σύστημα στερέωσης βασισμένο στο παράδειγμα της φύσης: 10 χρόνια αργότερα, το βέλκρο είχε γεννηθεί! Ο μηχανικός πατεντάρισε την εφεύρεσή του στην Ελβετία και μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του '50 το βέλκρο κυκλοφορούσε σε όλη την Ευρώπη. Το προϊόν δεν θα γινόταν βέβαια παγκόσμια τρέλα μέχρι τη δεκαετία του '70, όταν οι αστροναύτες της NASA ξεκίνησαν να το χρησιμοποιούν στις διαστημικές στολές τους. Ο de Mestral πουλούσε κατόπιν εκατομμύρια μέτρα βέλκρο κάθε χρόνο πριν μεταβιβάσει τελικά την εταιρία του στην ελβετική Velcro SA, ζώντας πλουσιοπάροχα για τα επόμενα τριάντα χρόνια από τα δικαιώματα της πατέντας του...

Ελλάδα πανέμορφη…Ήπειρος!!!!!!

FK-A trip to Epirus_GREECE!!.pps 7186 K   Προβολή   Λήψη αρχείου

Στην Ευρώπη…

Απόστασε το χέρι μου από το να μουντζώνω

και σάλιο δε μου έμεινε από το φτύσε φτύσε,

αλλ΄ έως τώρα τίποτε μ΄ αυτά δεν κατορθώνω

και σύ, Ευρώπη, μας γελάς και πάντα ίδια είσαι.

Και απορώ, μα το σταυρό, που ως αυτή την ώρα

και άλλα δεν μας έστειλες εδώ θωρακοφόρα.

Προθύμως σας εκάμαμεν εκείνο που ζητείτε

και αν δεν μας πιστεύετε, κοπιάσετε να δείτε

ποία ειρήνη κατ΄ αυτάς στο κράτος βασιλεύει

και πως καθένας ήσυχα γλεντά και χουζουρεύει.

Ήλθε το άντε στάτους κβο με τόσας αναπαύσεις

και άρχισαν να γίνονται διορισμοί και παύσεις.

Λοιπόν τι άλλο από μας, Ευρώπη απαιτείς

κι ακόμη από το λαιμό πιασμένους μας κρατείς;

Θέλεις λοιπόν να ζήσωμε χωρίς πολιτικήν

και ως στρατόν να έχωμε την χωροφυλακήν

κι ουδέ ο ρήτωρ Κωνσταντής ν΄ ακούγεται παρλάρων

διά το πραξικόπημα εκείνο των Βουλγάρων;

Εσύ, βρε καγκελάριε των σαχλο-Γερμανών

συ εναντίον μας κινείς και γην και ουρανόν

εσύ, διαόλου αλεπού, που ψόφος δεν σε πιάνει

εσύ κρατάς κατάκλειστο το κάθε μας λιμάνι

και όλα τα καράβια σου εις τα νερά μας στέλλεις,

διότι έτσι αγαπάς, διότι έτσι θέλεις.

Εσύ, βρε καγκελάριε, εσύ βρε Μαμελούκε,

εσύ, πανευγενέστατε της Δύσεως Τραμπούκε,

παίζεις και πάλι πρόστυχο και βρώμικο παιχνίδι

και του κυρίου Γλάδστωνος του πάει ριπιπίδι

κι αισθάνεται το βάρος σου ο σβέρκος κάθε ράχης…

αλλ΄ έστι δίκης οφθαλμός, που κακό ψόφο νάχεις.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΗΣ – Μάιος 1886

Το ποίημα αυτό γράφτηκε από τον Γεώργιο Σουρή τον Μάιο του 1886, μετά την αποστράτευση στην οποία υποχρεώθηκε η Ελλάδα από τις Μεγάλες Δυνάμεις της Ευρώπης. Τότε, η Ελλάδα, αφού κήρυξε επιστράτευση κι ετοιμάστηκε για πόλεμο, η Ευρώπη αντέδρασε στέλνοντας τους στόλους των Μεγάλων Δυνάμεων αποκλείοντας όλα τα ελληνικά λιμάνια και ματαιώνοντας με τον τρόπο αυτό τον πόλεμο.

Βλέπετε να έχει αλλάξει κάτι σήμερα;

«Ποιος σας είπε ότι όνειρό μου είναι να είμαι ένας ακόμα άνεργος στο 67% των νέων ανέργων;»

Λέγεται Κωνσταντίνος Μανίκας και είναι αριστούχος μαθητής της Α΄ Λυκείου στο 1ο Δραπετσώνας. Αποφοίτησε με άριστα από το γυμνάσιο και συνεχίζει να διαβάζει για να σπουδάσει. 

Όμως, πλέον, όπως αναφέρει στο γράμμα του, με αφορμή την απεργία των καθηγητών, τα όνειρά του για το μέλλον φαίνεται να… στερεύουν.

Ο 16χρονος Κωνσταντίνος στο γράμμα του έχει συγκλονίσει...

Στο γράμμα του ο μαθητής επιτίθεται στην κυβέρνηση και προτρέπει τους καθηγητές του που απεργούν, διεκδικώντας τα δικαιώματά τους, να μην κάνουν ούτε βήμα πίσω. 

Ακολουθεί το γράμμα του:

«Λέγομαι Κωνσταντίνος Μανίκας και είμαι μαθητής της πρώτης Λυκείου στο 1ο Λύκειο Δραπετσώνας. Αποφάσισα να γράψω αυτό το κείμενο, θέλοντας να εκφράσω τον αποτροπιασμό και την αγανάκτησή μου για το θράσος και την υποκρισία και αυτών που μας κυβερνούν καθώς και όλων αυτών των δημοσιογράφων και ΜΜΕ που τους βοηθάνε για να επιβάλλουν τα άνομα και ανήθικα σχέδιά τους σε βάρος των μαθητών και της νέας γενιάς.

Αφορμή είναι η απεργία των καθηγητών μου, μέσα στην εξεταστική περίοδο και τα κροκοδείλια δάκρυα πολιτικών και δημοσιογράφων για το μέλλον μου, που «κινδυνεύει» απ αυτήν.

Τι λέτε;;;;;

Τι μέλλον έχω, - εξαιτίας σας - κι από ποιους πραγματικά κινδυνεύει;;;;

Ας δούμε πρώτα, ποιος διαμόρφωσε το μέλλον και την ζωή όλων, από παλιά.

- Ποιος έφτιαξε το μέλλον του παππού μου και το έντυσε με τα αποφόρια της ΟΥΝΤΡΑ, στέλνοντας τον μετανάστη στη Γερμανία;

- Ποιος κακοδιαχειρίστηκε και κατάκλεψε αυτόν τον τόπο; 

- Ποιος ανάγκασε την μητέρα μου να δουλεύει από το πρωί ως το βράδυ για 530 ευρώ, που αφού πληρώσει λογαριασμούς και φαγητό, δεν περισσεύουν –όχι για να μου πάρει παπούτσια- αλλά ούτε ένα βιβλίο που θέλω από τον πάγκο του παζαριού;;;;;

- Ποιος μείωσε στο μισό τον μισθό του πατέρα μου;

- Ποιος τον συκοφάντησε ,τον απείλησε με επιστράτευση, απόλυση -αυτόν και όλους τους συναδέλφους του στις μεταφορές- όταν κατέβηκαν σε απεργίες μόνο και μόνο γιατί ήθελαν να ζήσουν με αξιοπρέπεια;

- Ποιος θέλει να κλείσει την σχολή που διάλεξε ο αδερφός μου για να πραγματοποιήσει τα όνειρα του, στο Πανεπιστήμιο;

- Ποιος μου έδωσε φωτοτυπίες αντί για βιβλία;

- Ποιος με άφησε να παγώνω χωρίς θέρμανση στην τάξη μου;

- Ποιος φταίει που μαθητές λιποθυμάνε απ' την πείνα;

- Ποιος άφησε τόσους άνεργους;

- Ποιος οδήγησε 4.000 ανθρώπους στην αυτοκτονία;

- Ποιος άφησε τους παππούδες μας χωρίς περίθαλψη και φάρμακα;

Οι καθηγητές μου ή ΕΣΕΙΣ τα κάνατε όλα αυτά;;;;

Λέτε επίσης ότι οι καθηγητές μου, με την απεργία, θα καταστρέψουν τα όνειρά μου.

- Ποιος σας είπε ότι όνειρό μου είναι να είμαι ένας ακόμα άνεργος στο 67% των νέων ανέργων;

- Ποιος σας είπε ότι όνειρό μου είναι να δουλεύω ανασφάλιστος και χωρίς ωράρια για 350 ευρώ το μήνα – όπως ψηφίσατε στην τελευταία σας τροπολογία -;

- Ποιος σας είπε ότι όνειρό μου είναι να γίνω οικονομικός μετανάστης;

- Ποιος σας είπε ότι όνειρό μου είναι να γίνω delivery boy;

Δυο λόγια θέλω να πω και στους δασκάλους μου, σε όλη τη χώρα.

Δάσκαλοι μου, έχετε υποχρέωση απέναντι σε όλους τους μαθητές ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΕΤΕ ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ.

Αν υποχωρήσετε στον δίκαιο αγώνα σας τότε πραγματικά θα έχετε παίξει με το μέλλον μου και θα το χετε υποθηκεύσει.

Όποια υποχώρηση και να κάνετε, όποια νίκη της κυβέρνησης, θα μου στερήσει το δικαίωμα να χαμογελάω, να ονειρεύομαι, να ελπίζω, να αγωνίζομαι για καλύτερη ζωή για μια ανθρώπινη κοινωνία.

Στους γονείς, τους συμμαθητές μου και σε όλη την κοινωνία έχω να πω τα εξής: 

Θέλετε αυτοί που μας διδάσκουν να ζουν μες στην εξαθλίωση;

Θέλετε να μας στοιβάξουν σαν εμπορεύματα στις αίθουσες;

Θέλετε να κλείσουν τα σχολεία και να χτίσουν φυλακές;

Θα αφήσετε τους δασκάλους μας μόνους τους σε αυτόν τον αγώνα;

Έτσι θα μας μάθετε να φωνάζουμε αλληλεγγύη;

Θέλετε ο δάσκαλος να είναι παράδειγμα σε μας, αυτοσεβασμού, αξιοπρέπειας μαχητικότητας ή παράδειγμα υποδούλωσης;;;

Θέλετε τελικά να ζήσουμε σαν δούλοι;

Από αύριο κιόλας, καταλήψεις σε όλα τα σχολεία από μαθητές και γονείς για να στηρίξουμε τους δασκάλους μας μ’ ένα τραγούδι, ένα σύνθημα: «εμπρός να τσακίσουμε τυράννους φασίστες»

Όλοι μαζί για να αγωνιστούμε για δημόσια δωρεάν και ποιοτική παιδεία.

Όλοι μαζί για να ανατρέψουμε αυτούς που κλέβουν το γέλιο μας,το γέλιο των παιδιών σας.

ΥΓ. Όχι από ματαιοδοξία αλλά για να στερήσω από κάποιους το γελοίο επιχείρημα πως «απλά θέλω να χάσω μαθήματα», παραθέτω τους βαθμούς μου…

newsbeast.gr

Ο ΜΑΝΑΒΗΣ ΤΗΣ ΟΡΕΙΝΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ . . . . . . . . . ΣΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ .

Η προβολή του "Μανάβη" ένα Απριλιάτικο Σαββατόβραδο στα Τρίκαλα ( βίντεο ) . . .

Συγκίνηση, ικανοποίηση και καμάρι ήταν τα συναισθήματα όλων, όσοι παρακολουθήσαμε το βράδυ του Σαββάτου 20-4-2013 την ταινία ντοκυμαντέρ "Ο Μανάβης" του "δικού μας παιδιού" Δημήτρη Κουτσιαμπασάκου, στον Δημοτικό Κινηματογράφο Τρικάλων. Η νέα αυτή ταινία του Δημήτρη Κουτσιαμπασάκου, απέδειξε και σε μας γιατί κέρδισε την εκτίμηση και το βραβείο κοινού στο πρόσφατο φεστιβάλ ντοκυμαντέρ της Θεσσαλονίκης. Πρωταγωνιστές της ταινίας η οικογένεια Αναστασίου με το αυτοκινούμενο μανάβικο και οι μόνιμοι κάτοικοι ενός συμπλέγματος ορεινών χωριών της Ν. Πίνδου. Των χωριών της δικής μας ορεινής πατρίδας. Τα πρόσωπα κι οι χαρακτήρες, για μας τους νεότερους, θαρρείς να έρχονται από τα παλιά, από τις θύμησες των παιδικών μας χρόνων τα καλοκαίρια στο χωριό. Για τους μεγαλύτερους όμως είναι πρόσωπα πιο οικεία, πιο γνωστά κι οι δυσκολίες που βιώνουν σήμερα αυτοί οι κάτοικοι των ορεινών χωριών μας, είναι σαν να τις ζουν οι ίδιοι και συμπάσχουν μαζί τους .      Δομικά η ταινία μπορεί να αναλυθεί σε 4 μεγάλες θεματικές ενότητες, όσες κι οι εποχές του χρόνου που η οικογένεια Αναστασίου κάθε βδομάδα επισκέπτεται τα χωριά με το μανάβικο. Χειμώνας, άνοιξη, καλοκαίρι, φθινόπωρο... Κάθε εποχή κι άλλος καμβάς ντύνει τα τοπία της ταινίας, κάθε εποχή κι άλλα τα προβλήματα κι οι έγνοιες των κατοίκων, πάντα όμως το ίδιο έντονο το πάθος τους να ζήσουν στον τόπο που γεννήθηκαν. Ο μανάβης, είναι ίσως ο μόνος τους βοηθός και συνοδοιπόρος σ'αυτό το ταξίδι ζωής που επέλεξαν ή κάποιοι αναγκάστηκαν να κάνουν, αλλά αποτελεί και τον συνδετικό κρίκο με τον έξω κόσμο. Ο ερχομός του μανάβη, κάθε βδομάδα, όλο το χρόνο, λειτουργεί ως βάλσαμο στις καρδιές τους, καταπραύνει το αίσθημα της απομόνωσης και τελικά λυτρώνει τις προσδοκίες τους από τη ματαιότητα. Εκτός από τις αναγκαίες προμήθειες που θα φέρει από την πόλη, θα χαρεί μαζί τους στα καλά νέα, θα συμπονέσει και θα δώσει κουράγιο στα άσχημα. Προσωπικά, πιστεύω ότι ο Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος, με εύστοχο τρόπο, κατάφερε να αποδώσει μία σύγχρονη ψυχογραφία των μόνιμων κατοίκων των ξεχασμένων αυτών χωριών της Πίνδου. Με ρεαλισμό όπου κι όσο χρειαζόταν, με πιο γλαφυρό τρόπο όταν επικέντρωνε σε χαρακτήρες που είχαν να πουν "κάτι "από τα παλιά, αλλά πάντα με την αλάνθαστη ματιά κάποιου που βιωματικά έχει εμπεδώσει τα ήθη και την κουλτούρα της περιοχής . Σίγουρα όμως, η πετυχημένη αυτή προσπάθεια  του Δ. Κουτσιαμπασάκου έρχεται να αναδείξει δύο πράγματα. Την ανεπιτήδευτη ομορφιά των χωριών μας και των κατοίκων τους, αλλά και το έλλειμμα μέριμνας και βοήθειας από την πολιτεία για τα σημαντικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν καθημερινά,  κυρίως τους χειμερινούς μήνες .      Σ'αυτή την προβολή του "Μανάβη" στα Τρίκαλα, εκείνο το βράδυ, η πλειοψηφία των θεατών ήταν συμπατριώτες μας καταγώμενοι από τα χωριά που διαδραματιζόταν η ταινία. Μαζί μου ήταν ο πατέρας μου, Ανέστης Κουτσογιάννης, ενώ μεταξύ πολλών άλλων ήταν  ο Πάνος Τσάκαλος που είχε κατέβει από τον Αετό την ίδια μέρα για να δει την ταινία, η κόρη του Ελένη με τον σύζυγό της και τα παιδιά τους, ο πρώην πρόεδρος της Δ.Κ. Νεράϊδας και νυν δημοτικός σύμβουλος Τρικκαίων Ηλίας Καραγιώργος με τη σύζυγό του, ο μανάβης Νίκος Αναστασίου με την σύζυγό του Σοφία και τα παιδιά τους και φυσικά ο δημιουργός του "Μανάβη" Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος.      Πριν και μετά την προβολή  ο Δ. Κουτσιαμπασάκος είχε την ευκαιρία να μιλήσει με τους θεατές, για το πως γυρίστηκε η ταινία, να μοιραστεί μαζί τους τις ανησυχίες του για τον τόπο και τους ανθρώπους του. Όλοι όμως μαγεμένοι κι εντυπωσιασμένοι απ'αυτό που είδαν, συνεχάρησαν τον δημιουργό της. Μεταξύ άλλων, ο Δημήτρης μας έλεγε ότι στην προβολή του "Μανάβη" στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το κοινό είχε καθηλωθεί από το τραγούδισμα του Πάνου Τσάκαλου που συμμετείχε με 3 δημοτικά τραγούδια . Για μένα, πέρα από τον Πάνο, οι άλλοι δύο χαρακτήρες που άφησαν έντονο το αποτύπωμά τους στην ταινία ήταν ο παππούς (από το Βαθύρεμα νομίζω), ένας πρακτικός μετεωρολόγος και αναλυτής των γεωφυσικών και η γιαγιά που μιλούσε συνέχεια για "Σιέξ". Απ'ότι μας είπε ο Δ. Κουτσιαμπασάκος μέσα στο Μάϊο θα ξεκινήσουν κι οι προβολές του "Μανάβη" στην Αθήνα, οπότε πραγματικά αξίζει για τους Αθηναίους συμπατριώτες μας να πάνε να δούνε την ταινία για να νιώσουν κι αυτοί  την συγκίνηση και την μαγεία που νιώσαμε εμείς εδώ στα Τρίκαλα.      Δείτε στο βίντεο που ακολουθεί, μικρά αποσπάσματα από την ταινία, που παρθήκαν με κάμερα μέσα από την αίθουσα κατά την ώρα της προβολής και τις δηλώσεις των Δ. Κουτσιαμπασάκου, Νίκου & Σοφίας Αναστασίου μετά το τέλος της. Συγχαρητήρια Δημήτρη...   Ηλίας Αν. Κουτσογιάννης   www.aetosaspropotamou.gr

ΑΝΑΓΓΕΛΙΑ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ .

 

ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ

 

Την Κυριακή 7 Απριλίου 2013 και ώρα 12.οο΄

τελούμε το 40ήμερο μνημόσυνο για την ανάπαυση της ψυχής

του πολυαγαπημένου μας πατέρα, παππού, προπάππου

Στεργίου Λιάπη

στο κοιμητήριο της Αγίας Μαρίνας Ηλιούπολης.

Τα παιδιά του

Τα εγγόνια  Τα δισέγγονα

Ένα μικρό ταξιδάκι με την κάμερα του ΣΚΑΪ στην ορεινή χιονισμένη πατρίδα μας...