Κυριακή 29 Απριλίου 2012


Για όσους έτυχε να μη το γνωρίζουν...

Λίγη άγνωστη Ιστορία! 
Όταν μπήκαν οι Γερμανοί στην Αθήνα, 27 Απριλίου 1941, η πρώτη τους δουλειά ήταν να στείλουν ένα...
απόσπασμα υπό τον λοχαγό Γιάκομπι και τον υπολοχαγό Έλσνιτς για να κατεβάσει τη Γαλανόλευκη από τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης και να υψώσει τη σβάστικα.


Δεξιά ο Παρθενώνας, αριστερά οι Καρυάτιδες. Από την ελιά τής Αθηνάς οι Γερμανοί αντικρίζουν στο ακραίο σημείο τού βράχου τής Ακρόπολης 
πού δεσπόζει της πόλης, την γαλανόλευκη σημαία πού θ' αντικατασταθεί από τον αγκυλωτό σταυρό. 

Η εθνική Σημαία με το μεγάλο σταυρό στην μέση λάμπει και τα χρώματά της τονίζουν και τονίζονται από τον Παρθενώνα 
που στέκει αγέρωχος και όμορφος όπως πάντα.

Εκεί στην θέση Καλλιθέα, στο ανατολικό σημείο του Ιερού Βράχου ο επικεφαλής του αποσπάσματος 
ζήτησε από τον εύζωνο που φρουρούσε τη σημαία μας να την κατεβάσει και να την παραδώσει.

Ο απλός αυτός φαντάρος, όταν στις 8:45 το πρωί έφθασαν μπροστά του οι κατακτητές της χώρας μας και με το δάκτυλο στην σκανδάλη των πολυβόλων
 τους, τον διέταξαν να κατεβάσει το Εθνικό μας σύμβολο,
δεν έδειξε κανένα συναίσθημα. Δεν πρόδωσε την τρικυμία της ψυχής του. Ψυχρός, άτεγκτος και αποφασισμένος.. απλά αρνήθηκε!
Οι ώρες της περισυλλογής, που μόνος του είχε περάσει δίπλα στην σημαία, τον είχαν οδηγήσει στη μεγάλη απόφαση.

"ΟΧΙ"!

Αυτό μονάχα πρόφερε και τίποτε άλλο. Μια απλή λέξη, με πόση όμως τεράστια σημασία και αξία.
Η Ελληνική μεγαλοσύνη σε όλη την απλή μεγαλοπρέπειά της κλεισμένη μέσα σε δύο συλλαβές!
Ξέρουν απ' αυτά οι Έλληνες..

Ο λοχαγός Γιάκομπι διέταξε έναν Γερμανό στρατιώτη να το πράξει.
Ο στρατιώτης την κατέβασε κι αφού με τη βοήθεια ενός συναδέλφου του την δίπλωσε πολύ προσεκτικά,
την παρέδωσε στα χέρια του Έλληνα φρουρού.
Ο εύζωνας κοίταξε για λίγα δευτερόλεπτα με κατεβασμένο κεφάλι το διπλωμένο γαλανόλευκο πανί πάνω στα χέρια του.
Κι ύστερα τυλίχτηκε με τη σημαία, έτρεξε ως την άκρη του Ιερού Βράχου και μπρος στα μάτια των εμβρόντητων Γερμανών
ρίχτηκε μ' ένα σάλτο στον γκρεμό, βάφοντας το εθνικό μας σύμβολο με το τίμιο αίμα του.

Οι Γερμανοί σκύβουν πάνω από το κενό: 60 μέτρα πιο κάτω, κείτεται ο Εύζωνας, νεκρός πάνω στον βράχο, σκεπασμένος με το σάβανο πού διάλεξε. 


Οι δύο Γερμανοί αξιωματικοί, πού είναι επί κεφαλής των εμπροσθοφυλακών,
ο αρχηγός ιππικού Γιάκομπι και ο λοχαγός Έλσνιτς τής 6ης ορεινής μεραρχίας,
χρησιμοποιούν τον ραδιοφωνικό σταθμό Αθηνών για να στείλουν μήνυμα στον Χίτλερ:

«Μάϊν Φύρερ, στις 27 Απριλίου, στις 8 και 10, εισήλθαμε εις τας Αθήνας, επί κεφαλής των πρώτων γερμανικών τμημάτων στρατού,
και στις 8 και 45, υψώσαμε την σημαία τού Ράϊχ πάνω στην Ακρόπολη και στο Δημαρχείο. Χάϊλ, μάϊν Φύρερ». 

Η γερμανική στρατιωτική διοίκηση Αθηνών υποχρέωσε την προδοτική κυβέρνηση Τσολάκογλου
 
να δημοσιεύσει στον Τύπο ανακοίνωση, σύμφωνα με την οποία ο φρουρός της σημαίας μας,
υπέστη έμφραγμα από την συγκίνηση όταν του ζητήθηκε να την παραδώσει.

Όμως οι στρατιώτες κι οι επικεφαλής του γερμανικού αποσπάσματος είχαν συγκλονιστεί απ' αυτό που είδαν
και δεν κράτησαν το στόμα τους κλειστό. Στις 9 Ιουνίου η είδηση δημοσιεύθηκε στην DAILY MAIL με τίτλο:

"A Greek carries his flag to the death" (Ένας Έλληνας φέρει την σημαία του έως τον θάνατο).

Η θυσία του Έλληνα στρατιώτη έγινε αιτία να εκδοθεί διαταγή από τον Γερμανό φρούραρχο να υψώνεται και η ελληνική σημαία δίπλα στη γερμανική.
Μέχρι πριν από λίγα χρόνια, εκεί στα Αναφιώτικα κάτω από τον Ιερό Βράχο, ζούσαν ακόμα αυτόπτες μάρτυρες, που είδαν το παλικάρι να γκρεμοτσακίζεται μπροστά στα μάτια τους τυλιγμένο με την Γαλανόλευκη. Και κάθε χρόνο, στο μνημόσυνό του στις 27 Απριλίου, άφηναν τα δάκρυά τους να κυλήσουν στη μνήμη του.

Ουδείς ενδιαφέρθηκε ποτέ να καταγράψει την μαρτυρία τους.

Κωνσταντίνος Κουκίδης είναι τ' όνομα του ευζώνου (κατά μια άλλη άποψη ήταν 17χρονος νέος της Εθνικής Οργανώσεως Νέων αλλά τι σημασία έχει;).


Κλείστε κι αυτόν τον εθνομάρτυρα στην ψυχή σας κοντά στους άλλους.

Απαιτείστε να γραφτεί τ' όνομά του στα σχολικά βιβλία της Ιστορίας.



Πείτε στα παιδιά σας ότι αυτή η σημαία, έχει βυζάξει ποταμούς ελληνικού αίματος, για να μπορεί αγέρωχη να κυματίζει την τιμή και την αξιοπρέπειά μας. 

Το αφιερώνουμε στους Ευρωπαίους.
           Το μόνο που υπάρχει για αυτόν τον ήρωα 
είναι ένα μικρό μνημείο, μια μικρή μαρμάρινη στήλη, 
στα Αναφιώτικα, στη βάση του βράχου της Ακρόπολης. 

Σάββατο 7 Απριλίου 2012


Εκδήλωση του Συλλόγου Παχτουριωτών

Το θέμα των ανεμογεννητριών στην Ορεινή Πατρίδα μας...

Πρόταση από Ελβετούς στα Τρίκαλα για "πράσινη" ενέργεια


Όπως έγινε γνωστό μια εταιρεία Ελβετικών συμφερόντων (RENEX) έκανε πρόταση στο δήμο Πύλης για να αδειοδοτηθεί και να τοποθετήσει ανεμογεννήτριες στα ορεινά της περιοχής. Υπάρχει ήδη έτοιμη μελέτη για την οροσειρά κοντά στη Μεσοχώρα και στις ράχες του Παχτουρίου, της Νεράιδας και άλλων χωριών, σε ένα θέμα που θα έρθει προς συζήτηση στο δημοτικό συμβούλιο του Δήμου Πύλης.

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

 Ο πρόεδρος της τ. Κοινότητας Παχτουρίου - Αετού 
κ. Χονδρός Γεώργιος
καλεί όλους τους συγχωριανούς σε ενημερωτική συνάντηση για τις ανεμογεννήτριες
την Κυριακή 08 Απριλίου στις 11.00 π.μ.
στο αναψυκτήριο του Δήμου Ηλιούπολης στο άλσος Ηλιούπολης

Θα παρευρεθούν: ο Δήμαρχος Δήμου Πύλης Κ. Κουφογάζος 
και οι Αντιδήμαρχοι κκ. Πλαβός Α. & Τόλιας Ν.

ο κόσμος που αλλάζει…
Η Ομιλία του Αγνώστου 
Στις 4 Ιουλίου του 1776, στην Φιλαδέλφεια της Αμερικής
συνεδρίασαν οι 56 Αμερικανοί αντιπρόσωποι,
που προετοίμασαν την Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας της Αμερικής.
Αφού έγιναν οι συζητήσεις για ημέρες, ετοιμάστηκε το έγγραφο.
Κανείς όμως δεν προχωρούσε στην υπογραφή του. Γνώριζαν όλοι,
ότι υπογράφοντάς το,
θα ήταν ένοχοι εσχάτης προδοσίας κατά του Βρετανικού Στέμματος.
Η ποινή ήταν απαγχονισμός μέχρι αναισθησίας και στη συνέχεια κατάτμηση του σώματος σε τέσσερα κομμάτια, τa οποία θα επιδεικνύονταν δημόσια για παραδειγματισμό…
Εκεί που όλοι ήταν άβουλοι και παγωμένοι,
εμφανίστηκε ένας άγνωστος άντρας που έκανε μια καταλυτική ομιλία.
Ένας ψηλός, αδύνατος άνδρας,
με μαύρο πανωφόρι και φλογερά μαύρα μάτια.
Εξαφανίστηκε αμέσως μετά και κανείς από τους παρευρισκόμενους δεν τον γνώριζε. Σώθηκε όμως η ομιλία του, που έμεινε στην ιστορία ως η ομιλία του Αγνώστου.
Ακολουθεί μέρος της: Μπορούν να βάλουν όλους τους λαιμούς μας στην αγχόνη.
Μπορούν να μετατρέψουν κάθε βράχο σε ένα ικρίωμα,
κάθε δέντρο σε μία κρεμάλα,
κάθε σπίτι σε έναν τάφο,
αλλά οι λέξεις σε αυτή την Διακήρυξη δεν θα πεθάνουν.
Ο Άγγλος Βασιλιάς ευκολότερα μπορεί να σβήσει τα άστρα του Θεού από τον ουρανό, παρά να σβήσει τις λέξεις που είναι γραμμένες σε αυτήν την Διακήρυξη.
Τα έργα του Θεού μπορεί να χαθούν. - Αυτά τα λόγια που είναι γραμμένα, ποτέ!
Αυτά τα λόγια θα συνεχίσουν να μιλάνε στον κόσμο,
όταν τα κόκαλά μας θα έχουν γίνει σκόνη.
Στον σκλάβο του ορυχείου θα πούνε – ελπίδα –
 στον εργαζόμενο στο εργαστήρι – ελευθερία 
και στον δειλό βασιλιά αυτά τα λόγια θα μιλήσουν, αλλά όχι με κολακεία.
Όχι, όχι! Θα μιλήσουν σαν τις φλεγόμενες συλλαβές στον τοίχο του Βαλτάσαρ: Οι μέρες της υπερηφάνειας και της δόξας σου είναι μετρημένες!
Οι ημέρες της κρίσης και της επανάστασης πλησιάζουν! 
Ναι, αυτή η Διακήρυξη θα μιλήσει στους βασιλείς
σε μια γλώσσα τρομερή σαν τη ρομφαία του Αρχάγγελου:
«Έχετε καταπατήσει την ανθρωπότητα για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Επιτέλους η φωνή του ανθρώπου έφτασε στο αυτί του Θεού
και προκάλεσε την κρίση του εδώ κάτω.
Έχετε ανεβεί στους θρόνους χάρη σε θάλασσες αίματος
-       έχετε εξουσία καθόμενοι στον λαιμό εκατομμυρίων -
-       έχετε μετατρέψει τον ιδρώτα και το αίμα του φτωχού
σε βασιλικά ενδύματα, σε χρυσές κορώνες.
Τώρα Βασιλείς - τώρα αιματοβαμμένοι δήμιοι του κόσμου –
ήρθε για εσάς η οργή του ανθρώπου και οι κεραυνοί του Θεού!» Κοιτάξτε, πώς η φωτιά στα ανάκτορά σας φωτίζει τον ουρανό τα μεσάνυχτα! 
Αυτό είναι το μήνυμα της Διακήρυξης στους ανθρώπους
και στους βασιλιάδες του κόσμου!
Και θα πάμε πίσω τώρα;
Και θα πισωγυρίσουμε τώρα που τα πόδια μας πάτησαν το κατώφλι της Ελευθερίας;
Θα μείνουμε αδρανείς, όταν οι γυναίκες και τα παιδιά μας έχουν σφαχτεί;
Θα λιγοψυχίσουμε τώρα, καθώς οι νεκροί μας από τα πεδία μαχών μας καλέσουν
ή να υπογράψουμε την Διακήρυξη
ή να μείνουμε καταραμένοι για πάντα;
Μην αμφιβάλλετε! Είναι αλήθεια,
οι καρδιές σας το γνωρίζουν,
ο ίδιος ο Θεός το διακηρύττει:
 - Η Γη μας είναι ιδιοκτησία ενός ελεύθερου λαού και μόνο αυτού. (Διακοπή: 17 δευτερόλεπτα χειροκρότημα) 
Πατέρα! Ο παλιός κόσμος έχει βαφτιστεί στο αίμα!
Πατέρα, αίμα εκατομμυρίων,
που σφάζονται στον πόλεμο, στις διώξεις, στην καταπίεση!
Πατέρα, με μία ματιά της Αιώνιας ματιάς Σου,
κοίτα πέρα στην Ευρώπη, Ασία, Αφρική
 και δες το τρομερό θέαμα,
ο άνθρωπος να πατιέται κάτω από τα πόδια του δυνάστη.
Η Δολοφονία και η Δεισιδαιμονία,
 περπατώντας χέρι με χέρι, πάνω από τους τάφους των θυμάτων τους
και ούτε μία φωνή να ψιθυρίζει, “Ελπίδα στον Άνθρωπο!” 
Στέκεται εκεί ο Άγγελος και τρέμουν τα χέρια του με την ενοχή του ανθρώπου.
Αλλά άκου! Η φωνή του Θεού μιλά από ένα φοβερό σύννεφο:
Γεννηθήτω Φως και πάλι.
Ας υπάρξει ένας Νέος Κόσμος.
Πείτε στους ανθρώπους μου - τους φτωχούς, τα εκατομμύρια των καταπονημένων,
να βγουν έξω από τον Παλαιό Κόσμο.
Πες τους να ξεφύγουν από το λάθος, την καταπίεση και το αίμα,
πες τους να πάνε έξω από αυτόν τον γερασμένο κόσμο
και να χτίσουν τον Ναό μου στον Νέο Κόσμο!
(Διακοπή: 11 δευτερόλεπτα χειροκρότημα) 
Σας ικετεύω υπογράψτε τη Διακήρυξη,
στο όνομα του Θεού, του Σωτήρα,
στο όνομα των εκατομμυρίων που περιμένουν από εσάς,
που προσδοκούν από εσάς να τους πουν:«Είστε ελεύθεροι!»
Ακολουθεί χειροκρότημα
και υπογράφεται η Διακήρυξη από όλους τους Αντιπροσώπους…

ΠηγήWashington and His Generals or, Legends of the Revolution by George Lippard, published in 1847
(Εμείς το βρήκαμε στην εφημερίδα «Ευρυτανικός Παλμός», Τετάρτη 28 Μαρτίου 2012)