Παρασκευή 31 Αυγούστου 2012


Έλληνες: Τους μισώ, αλλά τους θαυμάζω!!!
Σ' ένα βιβλίο με τίτλο «Σκυλάνθρωποι» είναι καταγεγραμμένη η ενδιαφέρουσα αφήγηση μίας Ελβετίδας,
η οποία εξηγεί γιατί οι Ευρωπαίοι και γενικότερα οι ξένοι, συμπεριφέρονται με ελεεινό τρόπο κατά των Ελλήνων...

«Τα ζώα δεν συγχωρούν ποτέ στον άνθρωπο τη βελτίωση της συμπεριφοράς τους,
γιατί νιώθουν ότι αυτή η βελτίωση τ' απομακρύνει από τη φύση τους.
Και όποτε δίνετε η ευκαιρία το μίσος εκρήγνυται».

Για να κατανοήσει ο αναγνώστης τη δήλωση, η Ελβετίδα κάνει τον εξής εκπληκτικό παραλληλισμό:
 «Είναι ακριβώς αυτό που συμβαίνει μ' εμάς τους Ευρωπαίους και τους Έλληνες!
Αν υπάρχει μια φυλή στον κόσμο που κυριολεκτικά τη μισώ αφόρητα, αυτή η φυλή είναι οι Έλληνες»!

Και τεκμηριώνει την άποψή της λέγοντας,
 ότι στα γυμνασιακά της χρόνια ένιωθε "ψυχικά καταπιεσμένη" γιατί,
«Οι Σοφοί μας Δάσκαλοι δεν μας δίδαξαν τίποτα που να μην το είχαν ήδη Ανακαλύψει, Εξηγήσει,
να μην το είχαν Τεκμηριώσει, 
να μην το είχαν Τελειοποιήσει οι Αρχαίοι Έλληνες»!
Κι αν κάποτε ανέφεραν κανένα άλλον συγγενή της Γνώσης 
και της Σοφίας, που δεν ήταν Έλληνας,
στο τέλος πάντα κατέληγαν ότι η Γνώση του και η Σοφία του 
ήταν βασισμένη
επάνω στη Σοφία κάποιου Έλληνα Φιλοσόφου!

Σιγά σιγά ένιωθα πως οι Γνώσεις μου, οι Σκέψεις μου, 
τα Αισθήματά μου, η Προσωπικότητά μου,
ο Κόσμος μου, η Ύπαρξή μου ως το πιο έσχατο κύτταρό μου 
ήταν όλα επηρεασμένα,
ήταν ταγμένα σε αυτό που σήμερα ονομάζουμε 
«Η Φιλοσοφία των Αρχαίων Ελλήνων»!

Αυτά όλα καταστάλαζαν στα βάθη της ψυχής 

της Ελβετίδας «ένα φλογερό μίσος για καθετί το ελληνικό»! 
      
Και η συνέχεια: «Αργότερα στο πανεπιστήμιο,

η κατάσταση έγινε δραματική.

Ο Ασκληπιός από τη μια, ο Ιπποκράτης απ' την άλλη! 
     
Ο Γαληνός τη μια μέρα, ο Ορειβάσιος την επομένη!
   
Αέτιος το πρωί, Αλέξανδρος Τραλλιανός τ' απόγευμα!

Παύλος ο Αιγινίτης από 'δω, Στέφανος ο Αθηναίος από 'κει.

Δεν μπορούσα ν' ανοίξω βιβλίο χωρίς να βρω μπροστά μου 

την ελληνική παρουσία.

Δεν τολμούσα να πιάσω στα χέρια μου λεξικό για να βρω μια 

δύσκολη, σπάνια, μια χρήσιμη, μια έξυπνη,

μια όμορφη, μια  μεστωμένη λέξη. Όλες ελληνικές!

Και άλλες αμέτρητες σαν την άμμο των θαλασσών 

και των ποταμών, ελληνικής κι αυτές προέλευσης!

Πρόκειται για φαινόμενο ομαδικό!


Έτσι αισθανόμαστε λίγο πολύ όλοι μας απέναντι στους 

Έλληνες.

Τους μισούμε όπως τα ζώα τους θηριοδαμαστές.
     
Και μόλις μας δίνεται η ευκαιρία χυμάμε, τους δαγκώνουμε 

και τους κατασπαράζουμε.   

Γιατί στο βάθος ξέρουμε ότι κάποτε είμαστε ζώα μ' όλη τη

σημασία της λέξης κι είναι αυτοί, οι Έλληνες,

πάλι οι Έλληνες, πάντα οι Έλληνες, 

που μας εξώσανε από τη ζωώδικη υπόσταση

και μας ανεβάσανε στην ίδια με τους εαυτούς τους ανθρώπινη 

βαθμίδα! 
  
Δεν αγαπάμε κάτι που θαυμάζουμε.


Ρίξε μια ματιά στην ιστορία και θα διαπιστώσεις ότι όλοι οι 

Ευρωπαίοι, με αρχηγούς τους Λατίνους και το Βατικανό,

λυσσάξαμε να τους εξαφανίσουμε τους Έλληνες από το 

πρόσωπο της γης!   

Δεν θα βρεις και δεν θα φανταστείς συνδυασμό εγκλήματος, 

πλεκτάνης και παγίδας

που δεν το σκαρφιστήκαμε και δεν το πραγματώσαμε για να 

τους εξολοθρεύσουμε!   

Η ιστορία με το μίσος κατά των Ελλήνων δεν ξέφτισε.
Ο σύγχρονος πολιτισμένος άνθρωπος είναι ο ίδιος και χειρότερος.

Δεν θα επιτρέψει ποτέ το Βατικανό, να επιβιώσει στην 

αυλόπορτα της Ευρώπης,

στα πλευρά της Ασίας και στο κατώφλι της Αφρικής ο 

Ελληνισμός

γιατί θεωρούν ότι τους αφαιρούν Σεβασμό και Κύρος!

Για αυτό παρόλο που τους μισώ, γιατί δεν προέρχομαι από τη 

φυλή τους,

δεν μπορώ να μη τους θαυμάζω και να μη τους σέβομαι

και θα συνεχίσω να μελετάω τον Πλάτωνα, τον Σωκράτη και 

τον Περικλή όσο θα ζω,

διδάσκοντας στα παιδιά μου τη Δύναμη της Σοφίας τους

και την επιρροή της στη Ζωή μας και στην Ευτυχία μας!
                                                                                                                                                        http://revealedtheninthwave.blogspot.gr/


Τετάρτη 29 Αυγούστου 2012

…κι ο Θεός έπλασε τη μητέρα!!!


…κι ο Θεός έπλασε τη μητέρα!!!
   Ο Θεός κάλεσε μια μέρα τον πιο αγαπημένο του Άγγελο για να του παρουσιάσει ένα πρότυπο μητέρας.
   Στον Άγγελο όμως δεν άρεσε καθόλου αυτό που είδε. – Κύριε, εργαστήκατε πολύ, δεν ξέρετε πλέον τι κάνετε. Κοιτάξτε.
Φιλί ειδικό, που θεραπεύει όλες τις αρρώστιες, έξι ζευγάρια χέρια για να μαγειρεύει, να πλένει, να σιδερώνει, να φροντίζει,
να ελέγχει, να καθαρίζει. Δε θα δουλέψει!
   Το πρόβλημα δεν είναι τα χέρια, αντέτεινε ο Θεός. Είναι τα τρία ζευγάρια μάτια που χρειάστηκε να βάλω: ένα για να βλέπει το παιδί της πίσω από τις κλειστές πόρτες και να το προσέχει από τα ανοιχτά παράθυρα, ένα άλλο για να κοιτάζει με αυστηρότητα όταν πρέπει να του μάθει κάτι ουσιώδες και το τρίτο για να του δείχνει διαρκώς τρυφερότητα και αγάπη. Όση δουλειά κι αν έχει εκείνη.
   Ο Άγγελος εξέτασε το πρότυπο της μητέρας πιο προσεκτικά. – Κι αυτό τι είναι;
  - Ένας μηχανισμός αυτοθεραπείας. Δε θα έχει χρόνο να αρρωσταίνει, θα πρέπει να ασχολείται με το σύζυγό της, με τα παιδιά, με το σπίτι.
   - Νομίζω Κύριε, ότι πρέπει να ξεκουραστείτε λίγο. Και να επιστρέψετε στο κλασικό πρότυπο με τα δυο χέρια, τα δυο μάτια κ.λπ.
   Ο Θεός συμφώνησε με τον Άγγελο. Αφού ξεκουράστηκε, μεταμόρφωσε τη μητέρα σε κανονική γυναίκα. Εξομολογήθηκε όμως στον Άγγελο όταν ξαναήρθε κοντά του. – Χρειάστηκε να της δώσω μια τόσο δυνατή θέληση, ώστε να νομίζει ότι θα έχει έξι χέρια, τρία ζευγάρια μάτια και ικανότητα αυτοθεραπείας. Αλλιώς δε θα καταφέρει να εκπληρώσει το καθήκον της.
   Ο Άγγελος την εξέτασε προσεκτικά. Κατά τη γνώμη του, αυτή τη φορά ο Θεός είχε επιτύχει. Ξαφνικά όμως πρόσεξε ένα λάθος.
   - Κύριε αδειάζει. Αναρωτιέμαι μήπως βάλατε ξανά υπερβολικά πολλά πράγματα σ΄ αυτό το πρότυπο μητέρας.
   - Δεν αδειάζει. Αυτό ονομάζεται δάκρυ.
   - Και σε τι χρησιμεύει Κύριε;
   - Για να δείχνει χαρά, λύπη, απογοήτευση, πόνο, θυμό, ενθουσιασμό.
   - Κύριε είστε μεγαλοφυΐα, αναφώνησε ο Άγγελος. Ακριβώς αυτό ήταν που έλειπε για να συμπληρωθεί το πρότυπο.
   Ο Θεός πρόσθεσε με ύφος μελαγχολικό. – Δεν το έβαλα εγώ. Όταν συναρμολόγησα όλα τα μέρη, το δάκρυ εμφανίστηκε από μόνο του…
   Ο Άγγελος συγχάρηκε πάλι τον Παντοδύναμο…κι έτσι δημιουργήθηκαν οι Μητέρες…
Πάουλο Κοέλο, Και ο Θεός έπλασε τις μητέρες, εκδ. ΝΕΑ ΣΥΝΟΡΑ – Α.Α. ΛΙΒΑΝΗ   

Δευτέρα 27 Αυγούστου 2012

ΑΝΤΙΟ ΠΡΟΕΔΡΕ...


Έφυγε χθές από τη ζωή σέ ηλικία 77 ετών ο συγχωριανός μας Σωκράτης Κορμέντζας.
Ο Σωκράτης, από τους ιδρυτές του Συλλόγου μας,  διετέλεσε επί χρόνια Πρόεδρός του, σε δύσκολες μάλιστα εποχές, προσφέροντας τα μέγιστα. Γι' αυτόν τον λόγο άλλωστε είχε τον τιμητικό τίτλο του επίτιμου Προέδρου του Συλλόγου μας. Πρίν 30 περίπου χρόνια ήταν ο εμπνευστής καί πρωτεργάτης τής ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΑΣΠΡΟΠΟΤΑΜΟΥ.

Η κηδεία του έγινε σήμερα το απόγευμα στο χωριό μας .

Τα θερμά μας συλλυπητήρια στην σύζυγό του Μαίρη (που στάθηκε στο πλευρό του μέχρι την τελευταία στιγμή), καθώς και στα παιδιά του και στα εγγόνια του.


(Η φωτογραφία είναι από το φετινό μας πανηγύρι... 
είναι ο τελευταίος χορός του Σωκράτη). 

Ας είναι ελαφρύ το Λαφινιώτικο χώμα που τον σκεπάζει.