Τρίτη 27 Μαρτίου 2012

Οµιλία Δασκάλου για την 25η Μαρτίου...
-Αυτά τα λόγια απηύθυνα στους µαθητές µου, στο 2ο ΕΠΑΛ Αχαρνών για την επέτειο της 25ης Μαρτίου.

Σκέφτηκα να σου µιλήσω για τον Καραϊσκάκη,
Αλλά το µυαλό σου θα πάει στο γήπεδο.
Σκέφτηκα να σου µιλήσω για το 21,
Αλλά ο νους σου θα πάει στην Ορίτζιναλ.
Συλλογίστηκα πολύ, για να καταλήξω αν αξίζει
Να σε ταλαιπωρήσω για κάτι τόσο µακρινό, τόσο ξένο.
Δύο αιώνες πίσω κάποια γεγονότα
Τι να λένε σε σένα; Σε εσένα που βιάζεσαι να φύγεις,
Να πας για τσιγάρο, για καφέ ή για κάτι άλλο.
Θα σου µιλήσω λοιπόν προσωπικά.

Εγώ ο δάσκαλος που δούλεψα ένα χρόνο σε αυτό το σχολείο
Και σε δεκαπέντε µέρες φεύγω για αλλού
Σε εσένα που είσαι εδώ ένα, δύο, τρία 
Ή και περισσότερα χρόνια,
Θα σου µιλήσω σταράτα
Για να σου εκφράσω δυο σκέψεις µου.
Οι µαθητές που συνάντησα µέσα στις τάξεις,
Οι µαθητές που δίδαξα φέτος
Στην συντριπτική τους πλειονότητα µε σεβάστηκαν,
Αν και δεν ανταποκρίθηκαν στις απαιτήσεις του µαθήµατος.
Πολλοί όµως από τους υπόλοιπους µαθητές
Δε µε σεβάστηκαν, µε προσέβαλαν κατ' επανάληψη.
Με έργα, µε λόγια, µε ύβρεις,
Δείχνοντας ένα χαρακτήρα και ένα ήθος
Που µε σόκαρε, που µε έβαλε σε µελαγχολικές σκέψεις.
Αυτό το φαινόµενο αποδεικνύει 
Πως κάτι σάπιο υπάρχει σε αυτό το σχολείο,
Πως εκτός του γνωστικού ελλείµµατος
Το συγκεκριµένο σχολείο χωλαίνει δραµατικά
Και στο ηθικοπλαστικό του έργο,
Στη διαµόρφωση δηλαδή των µαθητικών ψυχών και πνευµάτων.
Και η ευθύνη για αυτήν την αποτυχία 
Είναι ευθύνη αποκλειστικά δική µας,
Των δασκάλων σας και των γονιών σας.
Δεν έχουµε κατορθώσει να σας δείξουµε
Πως χωρίς αρχές η ζωή σας αύριο θα είναι µια κόλαση,
Πως χωρίς όνειρα και στόχους θα χρειαστείτε υποκατάστατα,
Θα καταφύγετε πιθανόν σε επιλογές που θα σας ξεφτιλίσουν,
Θα σας κάνουν να σιχαίνεστε τον εαυτό σας, 
Θα σας γεµίσουν τη ζωή πλήξη και κούραση,
Θα σας γεράσουν πρόωρα.

Αν όµως θέλετε µια συµβουλή από ένα δάσκαλο,
Σκεφτείτε το παράδειγµα του Μακρυγιάννη,
Που έφτασε αγράµµατος µέχρι τα πενήντα σχεδόν,
Για να καταλάβει τότε πως η µόρφωση, η καλλιέργεια
Ήταν το όπλο που έλειπε από την προσωπική του θήκη.
Και κάθισε µε πολλή δυσκολία και χωρίς δάσκαλο
Και έµαθε πέντε κολλυβογράµµατα,
Για να µας πει την ιστορία του βίου του,
Το παραµύθι της επανάστασης των υπόδουλων Ρωµιών. 
Αυτό το παράδειγµα είναι για σένα το πιο κατάλληλο, 
Και µπορείς τριάντα χρόνια νωρίτερα από το στρατηγό Μακρυγιάννη
Να ακολουθήσεις το δρόµο που εκείνος έδειξε,
το µονοπάτι της καλλιέργειας, το δρόµο της παιδείας,
Τη λεωφόρο της προσωπικής σου προκοπής.
Δεν είστε σε τίποτε λιγότερο ικανοί από
Τον µπάσταρδο γιο της καλογριάς, τον  Γιώργη Καραϊσκάκη.
Ήταν κι αυτός αθυρόστοµος σαν κι εσάς,
Αλλά είχε αυτό που από τα Αλβανικά µάθαµε σαν µπέσα,Ήταν πάνω απ´ όλα µπεσαλής.Αυτό θα 'θελα να έχετε κι εσείς.
Υπευθυνότητα, µπέσα, τσίπα.
Να αναλαµβάνετε τις ευθύνες σας,
Να απεχθάνεστε την υποκρισία, να σιχαίνεστε το συµφέρον,
Να µισείτε το ψέµα και την ευθυνοφοßία.

Η αγάπη για τον τόπο του, η λατρεία για την πατρίδα του
Ήταν αυτό που χαρακτήριζε τη ζωή του Νικήτα Σταµατελόπουλου, 
του Νικηταρά. 
Αγωνίστηκε στη διάρκεια της επανάστασης,
Συνέßαλε στην απελευθέρωση της πατρίδας του
Κι έπειτα φυλακίστηκε,
Για να χαθεί σ' ένα στενοσόκακο του Πειραιά,
Σχεδόν τυφλωµένος, πάµπτωχος και εγκαταλειµµένος από όλους,
Δε ζήτησε τίποτε από την ελεύθερη Ελλάδα
Κι όταν οι γύρω του τον παρακινούσαν να απαιτήσει
Από την κυβέρνηση µια πλούσια σύνταξη,
Απαντούσε πως η πατρίδα τον αµείβει πολύ καλά,
Λέγοντας ψέµατα, για να µην προσβάλει την πατρίδα του.
Είναι δύσκολο, το κατανοώ, το παράδειγµα του Νικηταρά.
Αλλά νοµίζω πως κι εσείς είστε ικανοί για τα δύσκολα, 
Μπορείτε να ακολουθήσετε το δρόµο της αξιοπρέπειας,
Να προσπαθήσετε τίµια και µε αγωνιστικότητα
Για εσάς και για το µέλλον της οικογένειας που 
Αύριο θα κάνετε.

Ξέρω, καταλαβαίνω, αντιλαµβάνοµαι
Πως σας προτείνω µια διαδροµή ζωής δύσκολη και απαιτητική,
Όταν δίπλα σας κυριαρχεί ο εύκολος δρόµος
των γονιών, των δασκάλων, των πολιτικών,
της εποχής στην οποία µεγαλώνετε.
Όµως κάθε εποχή ελπίζει στους νέους της,
Περιµένει από αυτούς να σηκώσουν ψηλά
Και µε επιτυχία τη σηµαία του αγώνα 
και να οδηγήσουν την πατρίδα τους, τον τόπο τους
σε καλύτερες µέρες, σε πιο φωτεινές σελίδες.
Κι όταν βλέπω την εποχή µας 
Να µαραζώνει χωµένη στην αλλοτρίωση,
Να ξεψυχά από την τηλεοπτική ανία,
Να µουχλιάζει από το κυνήγι της ευκολίας,
Μόνο σε εσάς ελπίζω, 
Στην ειλικρινή σας διάθεση 
να αγωνιστείτε, 
να αντισταθείτε,
να πολεµήσετε,
να νικήσετε.
Μη µας απογοητεύσετε.


Σάββατο 24 Μαρτίου 2012

Τραγούδι Σουηδικού - rock - συγκροτήματος ...για τη Δόξα της Ελλάδας!
Sabaton - Coat of Arms

[English and Greek lyrics][Full song]

http://www.youtube.com/watch?v=Cr00QE1uLU8&feature=player_embedded#!
ΔΕΝ ΤΟ ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΠΟΤΕ ΑΠΟ ΣΟΥΗΔΟΥΣ. 
ΤΟ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ ΛΕΓΕΤΑΙ SABATON ΚΑΙ ΜΙΛΑ 
ΓΙΑ ΤΗN ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΔΟΞΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ!!!

Κι όμως, γράφτηκε από Σουηδούς.!!!

ΤΕΡΜΑ ΤΑ ΗΧΕΙΑ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ, 
ΟΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ Ν' ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΕΝΑ RΟCK TΡΑΓΟΥΔΙ!!!

Τετάρτη 21 Μαρτίου 2012

Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης

Με πρωτοβουλία της UNESCO ορίστηκε η 21η Μαρτίου ως Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης το 1999.
Ο διεθνής πολιτιστικός οργανισμός θέλησε με αυτό τον τρόπο να προωθήσει την τέχνη της ποίησης
και συγκεκριμένα τις προσπάθειες των μικρών εκδοτών να τυπώνουν συλλογές νέων ποιητών,
την επιστροφή της προφορικής παράδοσης με την ανάγνωση ποιημάτων ενώπιον κοινού
και την αποκατάσταση ενός διαλόγου μεταξύ της ποίησης και των άλλων μορφών τέχνης,
πάνω στον αφορισμό του Ντελακρουά «Δεν υπάρχει τέχνη χωρίς ποίηση».

Ο Έρωτας και η Ψυχή
 Δυο αδελφές είχε η Ψυχή - και βασιλιά πατέρα - 
κι ήτανε όμορφες πολύ, σαν λιολουσμένη μέρα.
Μα της Ψυχής η ομορφιά ήταν σαν ήλιος ίδια.
Τα μάτια της λαμπύριζαν κάτω απ' αχτίδες φρύδια.
Κι είχε μαλλιά ολομέταξα και μάλαμα ωμοπλάτη
κι είχε σεντόνια σύννεφα και ουρανό κρεβάτι.
 Οι δυο αδελφές παντρεύτηκαν, μα η Ψυχή απομένει
ανύπαντρη, γιατί έμεναν μπροστά της θαμπωμένοι
όλοι οι υποψήφιοι γαμπροί κι ούτε ένας δεν τολμούσε
να ναι σκιά μιας γυναικός που ακτινοβολούσε.
Φοβήθηκε ο πατέρας της ανύπαντρη μην μείνει
και το μαντείο ρώτησε, κι αυτό εντολή του δίνει:
στης ερημιάς και στης σιωπής το βράχο να την δέσουν
αφού πιο πριν το νυφικό φουστάνι της φορέσουν. 
Τότε, ένα τέρας τρομερό δική του θα την κάμει. Τ' άκουσε η νέα κι έτρεμε το σώμα της καλάμι...

Την πήραν, την στολίσανε, στο βράχο την αφήσαν
δεμένη, και περίλυποι στο σπίτι τους γυρίσαν.
Και το κορίτσι έμεινε έντρομο και μονάχο
στης ερημιάς και στης σιωπής τον γρανιτένιο βράχο.
  Ξάφνου, ένα κύμα ένιωσε να την σηκώνει αέρα
ψηλά και σαν το πούπουλο εχάθη στον αιθέρα.
Σε μια κοιλάδα βούλιαξε μετά, όπως μες στην λήθη,
και κουρασμένη στο απαλό γρασίδι αποκοιμήθη.
Γλυκό αεράκι φύσηξε και η Ψυχή ξυπνάει.
Σ' ένα παλάτι βρέθηκε, τριγύρω της κοιτάει.
Βλέπει μαρμάρινα σκαλιά, χρυσάφι πολυθρόνες
σ' αίθουσες μ' ελεφαντοστούν πανύψηλες κολόνες.
Πόρτες με διαμαντόπετρες ανοίγουν μοναχές τους,
κουρτίνες αραχνοΰφαντες μεριάζουν τις πτυχές τους.
Φωνές την καλωσόρισαν - μα άνθρωπος δεν φαινόταν -
μόνο φωνές, που σκλάβες της πιστές της θα γινόνταν.

Κύλησε η μέρα, κύλησε... Κάθε στιγμή, ένα θαύμα
την έκπληκτη περίμενε Ψυχή. Κι όπως το τραύμα
σιγά σιγά επουλώνεται με τον καιρό, το βράδυ
απάλυνε η μοναξιά, σαν μέσα στο σκοτάδι
ένιωσε πλάι της η Ψυχή τ' αντρός την παρουσία,
κι αργά αργά βυθίστηκε σ' αγνώστου συνουσία.
Μια ζεστασιά ως τα κόκαλα και γλύκα ως το μεδούλι
ένιωσε κι ανατρίχιασε της ήβης της το χνούδι...

Ένιωθε μόνο, ένιωθε... Να δει όμως δεν μπορούσε
τον άντρα που αγκάλιαζε κι εκείνος της μιλούσε: 
«Αν θες, Ψυχή, να ζήσουμε μαζί για πάντα, δω' μου
υπόσχεση πως δεν θα δεις ποτέ το πρόσωπό μου.
Σβυστός ο λύχνος τις νυχτιές θα μένει, και στης μέρας
το φως δεν πρέπει εσύ να δεις την όψη από ένα τέρας,
ειδάλλως θα χωρίσουμε και θα χαθούμε αιώνια.»
Περάσανε μερόνυχτα, βδομάδες, μήνες, χρόνια...
και η Ψυχή τον άγνωστο παράφορα αγαπάει,
μα νοσταλγία ένιωσε στο σπίτι της να πάει,
να μάθουνε και οι γονείς πως ζει ευτυχισμένη,
που θα νομίζουν, οι άμοιροι, πως είναι πεθαμένη.
Έκλαψε, παρακάλεσε, τον άντρα καταφέρνει.
Φύσηξε πάλι ο άνεμος, πίσω την ξαναφέρνει
στον ίδιο βράχο, της σιωπής, της ερημιάς, και πάλι
βρέθηκε στων γονέων της τη λατρεμένη αγκάλη.
Κι οι παντρεμένες αδελφές γυρίσανε απ' τα ξένα
κι είδαν τα μάτια της Ψυχής που ΄ταν ευτυχισμένα.
Τους είπε για τον άντρα της, που τόσο αγαπούσε:
κι ας ήταν τέρας, πέθαινε γι' αυτόν, για κείνη ζούσε.
Αν και την όψη του ποτέ δεν είδε, για να κρίνει,
πίστευε πως η αγάπη της τον είχε ομορφύνει.
Τότε, η περιέργεια σαν μαύρο φίδι μπήκε
μες στις καρδιές των αδελφών, και σαν φαρμάκι βγήκε
αυτός ο λόγος σφυριχτά κι απ' των δυονών το στόμα: 
«Δύστυχη, που τον άντρα σου δεν γνώρισες ακόμα!» 
Και συμβουλέψαν την Ψυχή: ο ύπνος σαν τον πάρει
τον άντρα της, αυτή κρυφά ν' ανάψει το λυχνάρι
κι όπως η φλόγα τρέμοντας τα σκότη θα σκορπούσε
να έβλεπε το πρόσωπο εκείνου π' αγαπούσε
 Φύσηξε ο άνεμος ξανά ... και η Ψυχή γυρίζει
στον π' αγαπά... Σαν νύχτωσε, ο λύχνος σπινθηρίζει
που άναψαν τρεμάμενα της γυναικός τα χέρια
κι είδε την όψη του άντρα της... Και σβήστηκαν τ' αστέρια
από ντροπή - τόσο έλαμπε το πρόσωπο του νέου!
Του ιδανικού την ομορφιά είχε του πιο ωραίου.
Λιώνει η Ψυχή απ' τον πόθο της... Και όπως ένα χάδι
σκύβει να δώσει, έπεσε μία σταγόνα λάδι
από το λύχνο, που έγειρε, πάνω στον κοιμισμένο
Έρωτα... και σαν όνειρο εχάθη ξυπνημένο!

Αυτός ήταν ο άντρας της, το φοβερό το τέρας,
κι απ' τα φτερά του ήτανε εκείνος ο αέρας
που την Ψυχή εσήκωσε σαν πούπουλο μονάχο
στης ερημιάς και στης σιωπής το γρανιτένιο βράχο. 
Μόνη από τότε η Ψυχή στον κόσμο τριγυρνάει
και ψάχνει για τον Έρωτα, που μακριά πετάει...
   Δεν είχε άδικο ο χρησμός που τον παρομοιάζει
με τέρας, 
αφού δάκρυα και στεναγμούς μοιράζει.
Κι οι μύθοι, που σαν όμορφα φαντάζουν παραμύθια,
αλήθειες κρύβουνε πολλές στου ψέματος τα βύθια. 
Ψέμα είναι πως ο έρωτας τον άσχημο ομορφαίνει
ή ότι ζει στα σκοτεινά και με το φως πεθαίνει; 

Και πως γυρεύει η ψυχή, στ' ανθρώπινα τα στήθια,
τον έρωτα παντοτινά, μήπως δεν είν' αλήθεια;


«…εμείς οι ποιητές δεν γράφουμε στίχους για να ξεχωρίσουμε,
δεν γράφουμε για να εντυπωσιάσουμε τον κόσμο.
Εμείς γράφουμε για να σμίξουμε τον κόσμο.
Αυτό θέλουμε εμείς…»

Κυριακή 18 Μαρτίου 2012

Πέμπτη 15 Μαρτίου 2012

Ο χορός του συλλόγου μας .

Ήταν ο χορός των Λαφινιωτών .


Ήταν μία πολύ όμορφη χοροεσπερίδα. Όπως και όλες οι χοροεσπερίδες των Λαφινιωτών της Αθήνας.
Στην ευχάριστη αίθουσα στο Ηπειρώτικο Σαλόνι επί της Λεωφόρου Βουλιαγμένης, εκατό περίπου Λαφινιώτες με τους φίλους τους πέρασαν μία υπέροχη βραδιά με χορό, με τραγούδι και με αμείωτο κέφι μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες.
Το dovroi.gr έδωσε το παρόν κι ένιωσε την πραγματική ζεστασιά των φίλων μας Λαφινιωτών η φιλοξενία των οποίων είναι πάντα ξεχωριστή.
Ο πρόεδρος Κώστας Βλάχος η ψυχή του συλλόγου, το μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου και πρώην πρόεδρος Θανάσης Λιάπης , ο επίτιμος πρόεδρος του συλλόγου Σωκράτης Κουρεμέντζας, ο Τελώνης Λεωνίδας Στασινός, το Θανάσης Αντωνίου, ο Βασίλης Κουρεμέντας και άλλοι Λαφινιώτες που ξέρουν καλά από γλέντια μας έκαναν όλους μας να περάσουμε υπέροχα.
Το παρών στην εκδήλωση αυτή έδωσαν η πρόεδρος του πολιτιστικού συλλόγου Νεραϊδιωτών Βάγια Καρακώστα με το Γραμματέα του συλλόγου και πρώην εκδότη του «Γλαβά» Χρήστο Μαντέλλο, ο νεοεκλεγείς πρόεδρος της Αδελφότητας Παχτουριωτών Κώστας Βασιλάρας με το μέλος του διοικητικού του συμβουλίου Κώστα Πλή και ο πρόεδρος του Πολιτιστικού συλλόγου Θεσσαλών δήμου Φυλής Ανδρέας Βασιλάρας. Με τους ξεχωριστούς αυτούς συμπατριώτες μας και τους Λαφινιώτες μας δόθηκε η δυνατότητα να κάνουμε και εποικοδομητική συζήτηση για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στην Ορεινή μας Πατρίδα .
Αγαπητοί μας φίλοι Λαφινιώτες και του χρόνου!

Δημ.Τσάκαλος . www.dovroi.gr

Σάββατο 3 Μαρτίου 2012

ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
    ΛΑΦΙΝΙΩΤΩΝ ΤΡΙΚΑΛΩΝ
               «Η ΛΑΦΙΝΑ»
      Τριών Ιεραρχών 62, 11851 - Αθήνα  
              Τηλ. / fax : 210 - 3478700                       
                                           

  

Ο ΧΟΡΟΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΑΣ

Καλούμε τα μέλη και τους φίλους του Συλλόγου μας
στον ετήσιο χορό που θα γίνει
το Σάββατο 10 Μαρτίου 2012 και ώρα 9.οο΄μ.μ.
στο κέντρο διασκέδασης «ΜΟΥΣΙΚΟ ΣΑΛΟΝΙ»
(πρώην ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟ ΣΑΛΟΝΙ)
Λ. Βουλιαγμένης 370, τηλ. 210 9929373

Σας περιμένουμε όλους εκεί, να χαρούμε και να διασκεδάσουμε
με δημοτικά και νησιώτικα τραγούδια.


                                                                                                                                                
Για πληροφορίες
Σημείωση


Κων. Βλάχος                     6977208878
Κων. Μαντέλος                 6936045610
Ιω. Παλαιογιώργος           6977331845
Στην τιμή πρόσκλησης              περιλαμβάνονται το φαγητό, το κρασί, οι μπύρες και τα αναψυκτικά.
Τιμή πρόσκλησης 20 ευρώ