Τετάρτη 29 Αυγούστου 2012

…κι ο Θεός έπλασε τη μητέρα!!!


…κι ο Θεός έπλασε τη μητέρα!!!
   Ο Θεός κάλεσε μια μέρα τον πιο αγαπημένο του Άγγελο για να του παρουσιάσει ένα πρότυπο μητέρας.
   Στον Άγγελο όμως δεν άρεσε καθόλου αυτό που είδε. – Κύριε, εργαστήκατε πολύ, δεν ξέρετε πλέον τι κάνετε. Κοιτάξτε.
Φιλί ειδικό, που θεραπεύει όλες τις αρρώστιες, έξι ζευγάρια χέρια για να μαγειρεύει, να πλένει, να σιδερώνει, να φροντίζει,
να ελέγχει, να καθαρίζει. Δε θα δουλέψει!
   Το πρόβλημα δεν είναι τα χέρια, αντέτεινε ο Θεός. Είναι τα τρία ζευγάρια μάτια που χρειάστηκε να βάλω: ένα για να βλέπει το παιδί της πίσω από τις κλειστές πόρτες και να το προσέχει από τα ανοιχτά παράθυρα, ένα άλλο για να κοιτάζει με αυστηρότητα όταν πρέπει να του μάθει κάτι ουσιώδες και το τρίτο για να του δείχνει διαρκώς τρυφερότητα και αγάπη. Όση δουλειά κι αν έχει εκείνη.
   Ο Άγγελος εξέτασε το πρότυπο της μητέρας πιο προσεκτικά. – Κι αυτό τι είναι;
  - Ένας μηχανισμός αυτοθεραπείας. Δε θα έχει χρόνο να αρρωσταίνει, θα πρέπει να ασχολείται με το σύζυγό της, με τα παιδιά, με το σπίτι.
   - Νομίζω Κύριε, ότι πρέπει να ξεκουραστείτε λίγο. Και να επιστρέψετε στο κλασικό πρότυπο με τα δυο χέρια, τα δυο μάτια κ.λπ.
   Ο Θεός συμφώνησε με τον Άγγελο. Αφού ξεκουράστηκε, μεταμόρφωσε τη μητέρα σε κανονική γυναίκα. Εξομολογήθηκε όμως στον Άγγελο όταν ξαναήρθε κοντά του. – Χρειάστηκε να της δώσω μια τόσο δυνατή θέληση, ώστε να νομίζει ότι θα έχει έξι χέρια, τρία ζευγάρια μάτια και ικανότητα αυτοθεραπείας. Αλλιώς δε θα καταφέρει να εκπληρώσει το καθήκον της.
   Ο Άγγελος την εξέτασε προσεκτικά. Κατά τη γνώμη του, αυτή τη φορά ο Θεός είχε επιτύχει. Ξαφνικά όμως πρόσεξε ένα λάθος.
   - Κύριε αδειάζει. Αναρωτιέμαι μήπως βάλατε ξανά υπερβολικά πολλά πράγματα σ΄ αυτό το πρότυπο μητέρας.
   - Δεν αδειάζει. Αυτό ονομάζεται δάκρυ.
   - Και σε τι χρησιμεύει Κύριε;
   - Για να δείχνει χαρά, λύπη, απογοήτευση, πόνο, θυμό, ενθουσιασμό.
   - Κύριε είστε μεγαλοφυΐα, αναφώνησε ο Άγγελος. Ακριβώς αυτό ήταν που έλειπε για να συμπληρωθεί το πρότυπο.
   Ο Θεός πρόσθεσε με ύφος μελαγχολικό. – Δεν το έβαλα εγώ. Όταν συναρμολόγησα όλα τα μέρη, το δάκρυ εμφανίστηκε από μόνο του…
   Ο Άγγελος συγχάρηκε πάλι τον Παντοδύναμο…κι έτσι δημιουργήθηκαν οι Μητέρες…
Πάουλο Κοέλο, Και ο Θεός έπλασε τις μητέρες, εκδ. ΝΕΑ ΣΥΝΟΡΑ – Α.Α. ΛΙΒΑΝΗ   

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου