Σμαραγδένια νερά του ποταμού...
Ψεύτρα ζωή και να 'μουνα οπίσω του καιρού μου
να κάμω αυτά που σκέφτομαι και βάνω με το νου μου.
Σαν το νερό του ποταμού περνά ο καιρός και φεύγει
κι όμως η φλέβα τση ζωής ποτέ τση δεν στερεύγει
και με τη φεύγα του καιρού διαβαίνουν και τα νιάτα
κι ο καθαής ακολουθεί του μισεμού τη στράτα...
Μα το καντήλι τση ζωής δεν πρόκειται να σβήσει
γιατί πολλά μαστόρικα και το σποριάζει η φύση...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου