Στης πικροδάφνης τον ανθό
έγειρα ν΄ αποκοιμηθώ
Λίγο ύπνο για να πάρω
κι είδα όνειρο μεγάλο
Παντρεύουν την αγάπη μου
σε πείσμα, σε γινάτι μου
Άιντε και τη δίνουν στον εχθρό μου
για το πείσμα το δικό μου
Στο γάμο τους με προσκαλούν
και για κουμπάρο με καλούν
Για να πάω να στεφανώσω
δυο κορμάκια να ενώσω
Περνώ τα στέφανα χρυσά
κράτα καημένη μου καρδιά
Με λαμπάδες από ασήμι
να υπάρχει εμπιστοσύνη... Κάντε κλικ να το ακούσετε
από τον Μιχάλη Χατζηγιάννη...
http://www.youtube.com/watch?v=MB2Xi5xIPiI
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου