Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2012


Φτωχέ ταλαίπωρε λαέ…
Μια ζωή τα ίδια, άλλοι στα σαλόνια, εσύ στ΄ αλώνια…
Τα πολλά για τους λίγους, για σένα τα λίγα…
…….
Βαριά φορολογήσετε και το νερό που τρέχει,
βάλετε φόρους, βάλετε, η πλάτη μας αντέχει.
Του σώματός μας κόβετε καμιά παχιά λωρίδα
και τρώγετέ τη λαίμαργα μαζί με την Πατρίδα. 

Πρέπει ο κόσμος ο πολύς να δέχεται τα βάρη
κι ο λιγοστός επάνω του, κανένα να μην πάρει.
Μ’ αυτόν τον νόμον έζησε ο κόσμος και θα ζήσει,
τη δύναμή του προσκυνά η κάθε κοινωνία. 
Δεν ημπορεί καθένας μας βεβαίως να πλουτίσει,
γιατί του κόσμου έπειτα χαλά η αρμονία.
Φτώχεια και πλούτος - ζήτημα του καθενός αιώνος:
Ιδού το τέλος κι η αρχή του φοβερού αγώνος. 

Φτωχέ λαέ ταλαίπωρε, “τράβα” μια τσικουδιά,
για τόσα νομοσχέδια, μη βγάζεις τσιμουδιά. 
Κι αν τώρα πάλι έπεσε επάνω σου ο κλήρος,
πρέπει και πάλι να φανείς γενναίος - μάρτυς - ήρως».
Στίχοι του Γεωργίου Σουρή (1883)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου