Πέμπτη 10 Μαρτίου 2011

O όρκος του Μεγάλου Αλεξάνδρου…

«…Σας εύχομαι, τώρα που τελειώνουν οι πόλεμοι να είστε ευτυχισμένοι μέσα σε Ειρήνη.
Όλοι οι θνητοί από δω και πέρα να ζήσουν σαν ένας λαός, μονιασμένοι για την κοινή προκοπή.
Να έχετε την οικουμένη για πατρίδα σας, με νόμους κοινούς, όπου θα κυβερνούν οι άριστοι,
ανεξάρτητα απ΄ τη φυλή.
Δεν χωρίζω τους ανθρώπους, όπως κάνουν οι στενόμυαλοι, σε Έλληνες και βαρβάρους.
Δεν μ΄ ενδιαφέρει η καταγωγή των πολιτών ούτε η ράτσα που γεννήθηκαν.
Τους καταμερίζω με μοναδικό κριτήριο την Αρετή.
Για μένα κάθε καλός ξένος είναι Έλληνας και κάθε κακός Έλληνας είναι χειρότερος από βάρβαρο.
Αν ποτέ σας παρουσιασθούν διαφορές, δε θα καταφύγετε στα όπλα,
παρά θα τις λύσετε ειρηνικά. Στην ανάγκη θα σταθώ διαιτητή σας.
Το Θεό δεν πρέπει να τον έχετε σαν αυταρχικό κυβερνήτη, αλλά σαν κοινό Πατέρα Όλων,
ώστε η διαγωγή σας να μοιάζει με τη ζωή που κάνουν τ΄ αδέλφια μέσα στην οικογένεια.
Απ΄ τη μεριά μου όλους σας θεωρώ ίσους, λευκούς και μελαψούς. Και θα ΄θελα να μην αισθάνεστε
μόνο σαν υπήκοοι της κοινοπολιτείας μου, αλλά να νιώθετε όλοι σαν μέτοχοι και συνέταιροι.
Όσο περνά απ΄ το χέρι μου, θα προσπαθήσω να γίνουν πραγματικότητα αυτά που υπόσχομαι.
Αυτό τον όρκο που δώσαμε απόψε με σπονδές, κρατήστε τον σαν σύμβολο Αγάπης…».                                                                                                      (324 π.Χ.)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου