Καλή Χρονιά...

...Ας καβαλήσουμε μια Αχτίδα της Αυγής του Νέου

Χρόνου κι ας πετάξουμε στο Βασίλειο της Καρδιάς, τι

κι αν είναι μακριά, η καρδιά που το νοσταλγεί είναι

δικιά μας, μικροί Ονειρευτές ας γίνουμε του μεγάλου

τούτου κόσμου κι ας χαθούμε στα φυλλώματα

μαγικών δασών κι ας πιούμε γλυκόπιοτο κόκκινο κρασί

με τα ξωτικά των θεϊκών λόφων, τι κι αν υπάρχουν

δυνατοί κι ισχυροί βασιλιάδες, όση ισχύ και να

ξοδέψουν, όσα κι αν κλέψουν από τη ζωή μας, υπάρχει

κάτι που ποτέ δε μπορούν να σκοτώσουν...Τη Σκέψη

μας, που ούτε η φωτιά, ούτε το σίδερο μπορούν να τη

φοβίσουν...